Waar recht scheef is en justitie onrecht is geworden. In een land waar je niet zonder advocaat door het leven kan, dit is Nederland anno 2011. Na het Verdrag van Maastricht en laat staan die van Lissabon en referendum die genegeerd is en de verworpen Europese Grondwet die toch door onze strot, rectaal is ingeramd. Politici en overheden zijn niet te vertrouwen, je kan er niet op bouwen. De verwarring alom van een volk dat zijn eigen toekomst niet kent. Wat dacht je van deze vrouw op leeftijd die door justitie kapot is gemaakt en financieel geruïneerd is: Ziek van Bureaucratie, al is het verhaal moeilijk verifieerbaar, maar dan deze: Ik Kap Ermee. De DigID is weer zo’n verhaal die verstrengeld is in belangen van de marktwerking en afgeschoven verantwoordelijkheden, waar de waarde van aandelen prevaleren boven de veiligheid van mensen, als je begrijp wat ik bedoel. Omdat deze lek al maanden onder de pet is gehouden en de aandelen DigiNotar nu geen cent meer waard zijn. Dat is makkelijk van de overheid die daar geen controle hoefde te houden en de verantwoording heeft afgeschoven aan een aanbesteed project. Dat is politiek anno 2011, politiek hebben totaal geen verantwoording meer af te leggen, alles is aanbesteed of geprivatiseerd, of gebonden aan Europese wetgeving. Nog even en we hebben ook over onze financiële reilen en zeilen niets meer te verantwoorden, aangezien de ECB alle touwtje in handen nodig heeft om de euro te redden.
Zelfs om gemeentelijk niveau komen ze hun beloftes niet na: DEN HAAG – Oud-Zwarte Madonnabewoner Yolanda Burgmeyer is wanhopig. Hoewel haar terugkeergarantie in De Kroon is toegezegd, kan ze zich niet inschrijven: deweekkrant.nl. Waar landelijke politiek nog een potje valt te breken, zijn de gemeentelijke en provinciale overheden een nachtmerrie voor de burger. Die schromen namelijk niet om met jouw belasting geld te smijten, om de duurste advocaat tegen je in te zetten en eindeloos tegen je te procederen. Ook al win je het, ben je een kapot mens die zijn leven er aan heeft vergalt.
Zelf ben ik ook al vaak tegen deze muren aangelopen, al zal ik je mijn persoonlijk verhaal maar besparen. Je wint het niet als persoon, en een kwestie van loslaten en net zo asociaal worden. Hoezo verruwing van de maatschappij, je kan bijna niet meer anders als er niet naar je word geluisterd. Oh ja! Luisteren doen ze wel, ze zeggen ja en ze doen nee!
“Niet alle Duitsers geloven in God maar alle Duitsers geloven wel in de Bundesbankâ€. Wat Hitler niet gelukt is, heeft Merkel bijna voor mekaar.