Het is een mooi, ingetogen en rustige film. Best spanningsloos als je het mij vraagt, maar wel lekker om weg te kijken en wist niet dat Oprah Winfrey ook actrice is. Het mooie aan deze film vond persoonlijk dat ze laten zien hoe de wereld kan veranderen in een mensenleven, een lesje in nederigheid en niet voor te stellen dat het niet eens zo lang geleden was dat we in een zo barbaarse wereld leefden en nog in vele werelddelen is het zo gesteld met discriminatie, klasse scheiding, martelingen en oorlog. Ik zelf ben geboren in een gescheiden en stabiel Europa waar de meeste mensen gewoon in hun eigen land woonde, de TV’s nog zwart en wit waren en voor de rest weinig kleur om je heen had. Kijk maar nu! 60% in Den Haag is van allochtone afkomst en we lopen met de meest geavanceerde mobiele en communicerende computers op zak die alla moment verbinding kan maken met de hele van wereld. De film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Eugene Allen, die vanaf 1952 daadwerkelijk butler was van zeven Amerikaanse presidenten waaronder Richard Nixon, John F. Kennedy en Ronald Reagan.
**********
Tag archieven: Wereld
IK BEN HET MIDDELPUNT VAN HEEL HET UNIVERSUM
Heel het universum draait om mijn heen. En dat zeg ik met heel mijn nederigheid, maar zo is het feitelijk wel! Alles wat er om mijn heen gebeurd, gebeurd om mijn heen, rondom mij en in mijn hersenen. Ik draai rond en alles om mijn heen gebeurd en ik zie het. Alles wat ik kan zien kan ik zien dankzij de inspanning van het alles wat om mij heen gebeurd, beweegt, doet en wat mijn hersenen voor zo ver ze het kunnen verwerken. Er is geen ontkomen aan, heel het universum en alles wat ik kan waarnemen met al mijn zintuigen worden door mijn ik, het centrum van alles waargenomen en zelfs jij draait constant bewust of onbewust om mijn heen. Dus ik ben het centrum van het alles wat gebeurd en waarneemt en tegelijkertijd het totale niets als ik niet meer denk en zie.
Elektronen draaien om atomen en daar in zijn er ook weer nog kleinere deeltjes die om elkaar draaien en kroelen. Die atomen draaien ook respectievelijk om elkaar heen, we ervaren het als vaste massa en duidelijke weerstand als we het aanraken, terwijl het feitelijk allemaal ronddraaiende dingen zijn met heel veel lucht tussen. Alles in mij draait op een bepaalde snelheid en frequentie, terwijl er alles in mij draait, draait er van alles om mijn heen, ik op deze planeet mee waar een maan omheen draait. Deze planeet draait om de zon en deze zonnestelsel draait weer op zijn beurt in een bepaalde as om de Melkweg, en de Melkweg zelf draait ook ergens om heen. Alles in en buiten ons lichaam en cellen zijn in beweging met precies het zelfde principe zo als wij het universum kunnen waarnemen, zo lang we niet te diep gaan in de kwantummechanica. Omdat als er geen waarnemer is, is er ook niets om waargenomen te worden. Wat niet waargenomen is, is er ook niet, dus als wij er niet waren om onze omgeving waar te nemen, dan was er ook geen omgeving. Als ik dood ben, ben jij er ook niet meer.
Ik als een tijdelijke iets en causaliteit van de evolutie.
We denken dat we ons zelf voortbewegen, maar in werkelijkheid nemen we beweging waar terwijl het deel dat bewust waarneemt nog nooit bewogen heeft.
Als het moet kunnen we ook onze cellen en zelfs de elektrische impulsen in onze hersenen waarnemen zonder herkenning dat wij dat zijn. Het ik als overleving mechanisme van een evolutionaire materiele wereld gevangen in een aantal dimensies van de vele die buiten ons gezichtsveld zich afspelen en alleen mathematisch aangetoond kunnen worden.
Ik ben het gene wat jij er van maakt.
Ik leef bij kennisgeving
De tijd dat ik bij het leven betrokken was en alles persoonlijk opnam is nu wel zo een beetje voorbij. Door het heldere inzicht die het non-dualisme en Advaita mij heeft gegeven is het leven niet meer zo als het was en alle worsten die mijn werden voorgehouden zijn, zijn als sneeuw voor de zon gesmolten. Alles is een en een is alles, en ook weer niet, maar dat doet er niet veel toe. Het is een kwestie van perceptie en hoe te handelen met wat het leven je te bieden heeft en wat er allemaal om je heen gebeurt, wat doe je er mee en hoe verwerk je wat je voorgeschoteld krijgt? Dat is natuurlijk voor iedereen anders, maar mijn gehechtheid ben ik kwijt om niet te verwarren met onverschilligheid. Zelfs bij zware tegenslag zal het mij niet zo hard meer raken, natuurlijk is het kut! Ik zal schelden en janken als mijn lichaam daar na handelt, maar in wezen kijk ik naar mij zelf hoe ik het leven doorsta.
Vaak denk ik nergens naar en luister ik alleen maar, luister ik naar de ruis op de achtergrond, het gerinkel van kopjes, geroesemoes van mensen, gesprekken, mijn trillende mobiel, mijn maag knorren, de pijn in mijn nek, en dat allemaal zonder er bij na te denken, als mijn zintuigen zijn open zonder daar iets van te vinden, ik zie maar vind niets. En terwijl dat allemaal gebeurd ben ik aan het werk en mijn lichaam doet gewoon wat het moet doen zonder dat ik daar over hoef na te denken. Ik doet niets en toch doet mijn lichaam wat het moet doen uit automatisme of zelfs omdat het weet wat het moet doen zonder mij en zonder dat ik daar zelf de aandacht op moet vestigen.
Het gekke is dat in het leven vele dingen gebeuren en gedaan worden zonder dat ik mijn lichaam daar opdracht voor heb gegeven het te doen, mijn lichaam handelt ook zonder dat ik met mij gedachten er bij ben en bij paniek situaties, schik en bijna ongelukken reageert mijn lichaam bij impuls, sneller dat ik met mijn gedachtes ooit zou kunnen handelen, net of je het leven pas een heel klein stukje achteraf meemaakt, net na dat het werkelijk gebeurd is. Als bewust denkend wezen zal je altijd achter de feiten lopen en hoe vaak denk en zeg je niet: ”als ik het achteraf had geweten dan had ik het heel anders gedaan en aangepakt. Dan had ik het wel geweten!”
Je kan twee dingen doen!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.