Tag archieven: Persoonlijk

Ik Haat Vakantie!

‘NOG VAKANTIEPLANNEN?’ ‘Nee, ik ga niet op vakantie.’ Tegenwoordig zeg ik dat ik geen geld heb, om er maar snel van af te zijn. Maar in werkelijkheid heb ik een tyfus hekel aan vakantie. Nee, dat is niet omdat we vroeger, toen ik nog een kind was, ieder jaar 3 maanden naar Riccione aan zee gingen. Meestal in een gehuurde villa, maar ook vaak in redelijk luxe hotels. Later werd het Lugano, Menton, Monaco, meestal waar een casino in de buurt was.

Nu ga ik iets vertellen wat heel weinig mensen van me weten. Omdat ik altijd mijn bek moest houden van mijn moeder (uit schaamte) en “stiefvader”. Als ik sec op mijn jeugd terugkijk, dan ben ik opgevoed en opgegroeid tussen criminelen. Ik verwijt niemand iets, want we zijn allemaal slachtoffers van de omstandigheden, en het gevolg van het voorgaande. In ieder geval heb ik een betere jeugd gehad dan mijn opvoeders, met elk jaar 3 maanden zon, zee en strand! Hoe hou je een kind 3 maanden zoet? Met veel speelgoed! Alleen vond ik het altijd jammer dat ik na 3 maanden niets mee mocht nemen en we in de holst van de nacht het vakantieverblijf verlieten. Mijn stiefvader had namelijk geen zin om huur te betalen. Hij betaalde nooit huur. Ook niet als hij auto’s huurde, die liet hij in het buitenland achter.

Daarom ben ik geen liefhebber van vakantie. Die gingen altijd gepaard met de nodige spanningen. Voor de goede orde, meestal duurde het niet lang tot mijn kamer weer goed gevuld was met speelgoed. Wat ik hiervan heb geleerd is om me niet te hechten aan spullen en weten wat je niet en wel aan mensen moet vertellen. Van de buitenkant waren wij (voor Italianen) een schattig gezinnetje. De buitenkant, dat was de façade, want in werkelijkheid was het dus anders. Mijn moeder mocht niet eens weg, anders zou ze vermoord worden. Dat heb ik letterlijk horen zeggen en ook op zeer overtuigende wijze. Volgens mij heeft hij nooit iemand vermoord, voor zover ik dat zou kunnen weten. Weet niet eens hoe hij zijn geld verdiende, of hij een werkgever had. Die had hij soms wel, maar die betaalde hij om niet te moeten werken, en een goede beoordeling krijgen voor de reclassering. Hij was een zakenman, die veel op reis was. Overigens was een zakenreis de gevangenis.

Op een bepaalde leeftijd mocht ik zelfs mee. Gezellig hoor, dat kan ik iedereen aanraden, vooral in Italië. Hij was echt geen lieverdje, maar mij heeft hij nooit met een vinger aangeraakt. Toch schroomde hij niet om iemand die een kop groter was dan hij, en verkeerde opmerking maakte, helemaal tot moes slaan, tot bloedens toe. Ja, waar wij bij waren en midden in een drukke straat. Dat vond ik toen best indrukwekkend. Mijn moeder kwam er soms ook niet ongeschonden van af. Al was dat gelukkig nooit erger dan een blauw oog. Dit is nog maar het topje van de ijsberg die een lawine werd. Hierdoor heb ik echt een hekel aan vakantie. Ik heb het echt geprobeerd, om erachter te komen waarom iedereen vakantie zo leuk vindt. Nou, sinds kort weet ik het. Als iemand aan het koffieapparaat vraagt of ik nog vakantieplannen heb, dan moet ik weer liegen, zo’n verhaal doe je niemand aan, vooral niet bij de koffieautomaat.

Coronapandemie ons onzichtbare vijand?

Weet je, ik doe precies wat Rutte zegt! Hou me strikt aan de voorschriften, en de rest zal mijn worst wezen. We zijn allemaal ongeveer in dezelfde omstandigheden beland, wat de illusie van de ”vrije wil” steeds meer aannemelijker maakt, we zijn gewoon een onnadenkende egoïstische kudde. Juist met al het denken en ratio, bewustzijn en technisch vernuft dat we hebben, leven wij op kantelpunten. Ik heb het gevoel dat we de situatie vanuit een beperkte, en verkeerde perspectief bekijken, zoals meestal, aan symptoom bestrijding doen, in plaats van de bron zelf aan te pakken.

Is de coronapandemie ons onzichtbare vijand? Ongetwijfeld, maar als ik het sec globaal bekijk, is de mensheid zelf een pandemie op deze aarde. De statistieken van de afgelopen honderd jaar geven aan dat de mensheid verantwoordelijk is voor het laten verdwijnen van 80% van het ”wildleven” of wel bijna een massa-extinctie. En tot in de verste en diepste uithoek van de wereld is er microplastic te vinden, zelfs in vissen en vogels. Als ik het zo sec bekijk is de mensheid zelf een egoïstisch parasiet die de wereld kaal aan het vreten is. Meer kan ik er niet van maken, het is zoals het is.

Dat van 80% van het ”wildleven”. Heb ik van Wikipedia.

podblog Melodrama

Een melodrama is! Een toneel, of filmwerk waarin een voorspelbare verhaallijn met emotioneel effectbejag wordt uitgewerkt, terwijl voor de personages stereotypen worden gebruikt. Bron: Wikipedia. En weet je wat ik het ergste vind? Het maakt niet uit wat voor muziek je maakt in je vrije tijd, iedereen vind het sowieso bagger, oke! Ik weet dat ik geen gangbare muziek maak, en de wereld is erg onderverdeeld in niches, en ben overtuigd dat ik ook ergens een niche ben, het is maar net. Maar het ergste vind ik nog dat je als je laat zien wat je er mee zou kunnen verdienen, of toevallig wat afgelopen maand september is binnengekomen laat zien, klinkt mijn muziek gelijk een stuk beter. Over muzieksmaak valt niet te twisten, dat weet ik als geen andere, maar bij vele mensen schijnt muziek pas goed te zijn als het geld opbrengt.

Ik weet niet of dat echt een Nederlandse mentaliteit is. Maar daar zakt mijn broek echt van af, zeg gelijk dat je muziek pas goed vind als het bakken met geld opbrengt, ik bedoel maar, als dat de maatstaf waar iemand je muziek op beoordeeld, verspil mijn tijd niet met je gezeik, en ga lekker naar de top 40 luisteren.

Dat is het probleem om in een land vol azijnzeikers te wonen. Je zou er bijna zelf zuur van worden. Mijn muziek is trouwens ook gewoon gratis te downloaden op mijn Soundcloud, ook via torrents en andere illegale sites, maar op mijn Soundcloud download je het wel in de beste sound kwaliteit, wav./16bit. Ik bedoel maar, geld maakt me echt geen fuck uit, en dit is alleen wat uit verkoop en streaming komt. Oke, ik ben al blij als er in een maand 30 euro binnenkomt, en dat is al veel, de muziekindustrie is hetzelfde als meespelen met de postcodelotterij, als je geen marketing en promotie inzet. Wat niet minder spannend is, en des te verrassender, vooral omdat muziek een hele lange responstijd nodig heeft, maar helaas nog steeds niet kostendekkend…

De rest van mijn onsamenhangend verhaal lezen? Desgewenst met muzikale begeleiding, omdat jij die ene bent! Lees verder podblog Melodrama