Categoriearchief: Persoonlijk

Ik Haat Vakantie!

‘NOG VAKANTIEPLANNEN?’ ‘Nee, ik ga niet op vakantie.’ Tegenwoordig zeg ik dat ik geen geld heb, om er maar snel van af te zijn. Maar in werkelijkheid heb ik een tyfus hekel aan vakantie. Nee, dat is niet omdat we vroeger, toen ik nog een kind was, ieder jaar 3 maanden naar Riccione aan zee gingen. Meestal in een gehuurde villa, maar ook vaak in redelijk luxe hotels. Later werd het Lugano, Menton, Monaco, meestal waar een casino in de buurt was.

Nu ga ik iets vertellen wat heel weinig mensen van me weten. Omdat ik altijd mijn bek moest houden van mijn moeder (uit schaamte) en “stiefvader”. Als ik sec op mijn jeugd terugkijk, dan ben ik opgevoed en opgegroeid tussen criminelen. Ik verwijt niemand iets, want we zijn allemaal slachtoffers van de omstandigheden, en het gevolg van het voorgaande. In ieder geval heb ik een betere jeugd gehad dan mijn opvoeders, met elk jaar 3 maanden zon, zee en strand! Hoe hou je een kind 3 maanden zoet? Met veel speelgoed! Alleen vond ik het altijd jammer dat ik na 3 maanden niets mee mocht nemen en we in de holst van de nacht het vakantieverblijf verlieten. Mijn stiefvader had namelijk geen zin om huur te betalen. Hij betaalde nooit huur. Ook niet als hij auto’s huurde, die liet hij in het buitenland achter.

Daarom ben ik geen liefhebber van vakantie. Die gingen altijd gepaard met de nodige spanningen. Voor de goede orde, meestal duurde het niet lang tot mijn kamer weer goed gevuld was met speelgoed. Wat ik hiervan heb geleerd is om me niet te hechten aan spullen en weten wat je niet en wel aan mensen moet vertellen. Van de buitenkant waren wij (voor Italianen) een schattig gezinnetje. De buitenkant, dat was de façade, want in werkelijkheid was het dus anders. Mijn moeder mocht niet eens weg, anders zou ze vermoord worden. Dat heb ik letterlijk horen zeggen en ook op zeer overtuigende wijze. Volgens mij heeft hij nooit iemand vermoord, voor zover ik dat zou kunnen weten. Weet niet eens hoe hij zijn geld verdiende, of hij een werkgever had. Die had hij soms wel, maar die betaalde hij om niet te moeten werken, en een goede beoordeling krijgen voor de reclassering. Hij was een zakenman, die veel op reis was. Overigens was een zakenreis de gevangenis.

Op een bepaalde leeftijd mocht ik zelfs mee. Gezellig hoor, dat kan ik iedereen aanraden, vooral in Italië. Hij was echt geen lieverdje, maar mij heeft hij nooit met een vinger aangeraakt. Toch schroomde hij niet om iemand die een kop groter was dan hij, en verkeerde opmerking maakte, helemaal tot moes slaan, tot bloedens toe. Ja, waar wij bij waren en midden in een drukke straat. Dat vond ik toen best indrukwekkend. Mijn moeder kwam er soms ook niet ongeschonden van af. Al was dat gelukkig nooit erger dan een blauw oog. Dit is nog maar het topje van de ijsberg die een lawine werd. Hierdoor heb ik echt een hekel aan vakantie. Ik heb het echt geprobeerd, om erachter te komen waarom iedereen vakantie zo leuk vindt. Nou, sinds kort weet ik het. Als iemand aan het koffieapparaat vraagt of ik nog vakantieplannen heb, dan moet ik weer liegen, zo’n verhaal doe je niemand aan, vooral niet bij de koffieautomaat.

100 Volgers op Spotify

Is dit een hoogtepunt, of een treurig dieptepunt?
En dat na ruim 4 jaar muziek maken, wat het moet zijn laat ik in het midden, of aan jou. Maar aan de andere kant, heb ik sinds een paar weken, mijn eerste track met meer dan 500.000 plays, kijk! Dit laat ik niet in het midden, maar voor mijn persoonlijk is dit een mijlpaal. Of mensen mijn volgen zal aan mijn reet roesten, als het maar geluisterd wordt, dan heb je tenminste voldoening van je arbeid (heel veel heen en weer schuiven met je muis, en je helemaal temmes klikken). Zonder door te klikken komt er tegenwoordig niets tot stand, in zo’n wereld leven wij, het is aanpassen, slikken (klikken), of stikken.

Door corona was het allemaal in de slop geraakt. Dus bedacht ik me, met de gedachten dat het leuk zou zijn om gewoon elke dag een release uit te brengen, en dat in ieder geval tot volgend jaar vol te houden. En zoals het nu uitziet gaat het ruim lukken, maar het leukste is om te zien dat een online muziek strategie kan werken. En toevallig heb ik hier en daar gelezen dat het toevallig een van de manieren is om het Spotify algoritme te pleasen. Ja sorry, het kan niet treuriger, gewoon het algoritme volgen, en alles komt goed!

Maar waar het om eindelijk gaat! Is de muziek die je alle ellende in deze wereld voor even laat vergeten. Deze is de directe link naar mijn project ”elke dag een nieuwe single release

Coronapandemie ons onzichtbare vijand?

Weet je, ik doe precies wat Rutte zegt! Hou me strikt aan de voorschriften, en de rest zal mijn worst wezen. We zijn allemaal ongeveer in dezelfde omstandigheden beland, wat de illusie van de ”vrije wil” steeds meer aannemelijker maakt, we zijn gewoon een onnadenkende egoïstische kudde. Juist met al het denken en ratio, bewustzijn en technisch vernuft dat we hebben, leven wij op kantelpunten. Ik heb het gevoel dat we de situatie vanuit een beperkte, en verkeerde perspectief bekijken, zoals meestal, aan symptoom bestrijding doen, in plaats van de bron zelf aan te pakken.

Is de coronapandemie ons onzichtbare vijand? Ongetwijfeld, maar als ik het sec globaal bekijk, is de mensheid zelf een pandemie op deze aarde. De statistieken van de afgelopen honderd jaar geven aan dat de mensheid verantwoordelijk is voor het laten verdwijnen van 80% van het ”wildleven” of wel bijna een massa-extinctie. En tot in de verste en diepste uithoek van de wereld is er microplastic te vinden, zelfs in vissen en vogels. Als ik het zo sec bekijk is de mensheid zelf een egoïstisch parasiet die de wereld kaal aan het vreten is. Meer kan ik er niet van maken, het is zoals het is.

Dat van 80% van het ”wildleven”. Heb ik van Wikipedia.