Dit verhaal uit DePers : Een curieus gebrek aan munten in het hele land drijft Argentijnse winkeliers, busreizigers en automobilisten tot wanhoop. Haalt een hoop oude nostalgische herinneringen uit mijn jeugd weer naar boven.

Dat was ongeveer rond het jaar 1975, Italië. Toen was ik tien jaar en woonde in Bologna en zat op de lagere school van 8 tot 12 en kan mijn inderdaad herinneren dat Italië met het zelfde probleem kampte als Argentinië nu.
Ik weet nog als ik voor mijn moeder een kleine boodschap ging halen en een winkelier mijn terug had betaald met een kauwgum (in plaats van 10 lire) mijn moeder vloeken.
Dat was toen in die tijd, muntgeld was heel schaars. Het was de tijd dat je nog een heel klein blikken muntje van 1 lire nog had, 2 lire, 10, 50, 100 lires en de rest was allemaal bankbiljetten en het begon al met 500 lires. Toen in de tijd kon je 10.000 lire ongeveer aan 25 guldens vergelijken.
Winkelier hadden de slechte gewoonte om kinderen af te scheppen met snoep en dat niet eens tegen inkoopsprijs, kauwgom ballen, lollies, snoepjes, waterijsjes en enz. wat uiteindelijk dubbele winst was, muntgeld was echt schaars, maar Italianen waren wat dat betreft heel creatief, als wisselgeld werden postzegels in plastic rondjes gebruikt, telefoonmunten kon je ook als wisselgeld gebruiken, tot de banken zelf met een geniale oplossing kwamen.

Elke bank ging zijn eigen gedrukte papieren wisselgeld drukken in de vorm van een cheques aan toonder, variërend van 50 tot 250 lire, dat was een bonte verzameling aan exotisch papieren geld uit het hele land en 1000de verschillende banken, ik heb ze nog verzameld en sommigen waren echte rariteiten en gingen toen ”fabels” dat de schaarste werd veroorzaakt door japanners die alle muntgeld omsmolt tot metaal, omdat de lire als metalen munt goedkoper was dat het metaal zelf en dat was al 30 jaar geleden, maar nu word dat papieren wisselgeld nog steeds verhandeld en vraag mijn af waar mijn verzamelijg is gebleven : MINI ASSEGNO CIRCOLARE 100 LIRE