Of jij een vrije wil hebt of niet is een oeverloze discussie die zelfs in de hoogste kringen van de ”wetenschap” worden gevoerd. Hersenonderzoeker bij de afdeling Psychologie van de Universiteit van Amsterdam Victor Lamme zegt dat de vrije wil niet bestaat en Godsdienstfilosoof Taede Smedes zegt dat we wel een vrije wil hebben. Maar ik zeg dat we geen vrije wil hebben en dat begint elke ochtend als we wakker worden. Hebben we de vrije wil om wakker te worden of niet!? Volgens mij niet, je word gewoon wakker en ben je bewust dat je er bent en die genen die een ochtendhumeur hebben of zich 10 keer omdraaien alvorens toch echt wakker te worden hebben last om het bewustzijn in zich te laten dalen.
Ik heb elke ochtend geen keuze of ik wakker word of niet, je bent wakker en bewust dat je wakker bent of je bent het niet en je lichaam en hersenen slapen nog. Vrije wil is heel betrekkelijk, vrije wil meet je niet met een hersenscan hoewel het bewezen is dat pas na een halve seconde dat je wat doet het zichtbaar is in de hersenen, wat impliceert dat de daad word gedaan voor je lichaam er bewust van is, al is veel van wat er gebeurd en wat het doet onbewust, en merken we het zelfs achteraf niet op. Het is een moeilijk idee om te hendelen en fijne voer tot discussie. Of je een kop koffie gaat drinken of niet is nog discutabel maar in het groter geheel als je een order van je chef krijgt is vrije wil al een lastiger punt en hoe groter de verbanden hoe meer je gevangen bent in de maatschappelijk golf van het leven in een oceaan van individuen. Of is vrije wil een kwestie van durven!? Het feit blijft dat we uiteindelijk toch allemaal dood gaan, daar hebben we geen keus in!
Denk jij dat je uiteindelijk een vrije wil hebt in deze maatschappelijke en culturele setting van het leven?
Deze uitzending van Pauw en Witteman is van maart 2010 en let wat Victor Lamme zegt over Balkenende en het CDA, profetische woorden 😆
In een van mijn vele dagelijkse meditatie momenten sloeg weer eens een inzicht te binnen. Een inzicht dat je in principe en in de basis al wist en over gelezen had en letterlijk ongeveer wel begrepen had hoe het zat, maar nu kreeg ik het beeld helder en duidelijk in mijn innerlijk oog (het oog dat ook met gesloten ogen kan zien), niet zo zeer als beeld maar meer als een blij gevoel van inzicht. Iets dat niet in woorden uit is te leggen is en alleen op dat moment gezien kan worden waardoor het inzicht met de loop van uren en dagen verwaterd door de dagelijkse beukende gedachtestroom van nutteloze gedachtes. Het rare is dat je als je mediteert, niet probeert te denken soms, heel soms juist door het niet nadenken de mooiste inzichten binnen vallen, net of er dan genoeg plaats is om waargenomen te worden als het dagelijkse ruis getemd is.