Gezien vanuit de Big Bang en de miljarden jaren die zijn ontstaan voor de aarde nog niet gevormd was en de onmetelijkheid om ons heen, is de mens en zijn bewustzijn een causaliteit van de creatie van dit universum waar in we denken te leven. Voor zo ver we kunnen weten denken we dat alles uit die oerknal is ontstaan, alles om ons heen, wij en ons bewustzijn komen allemaal uit een knal uit het niets wat ons bekend is. Ons bewustzijn is een evolutionaire causaliteit die laat zien hoe creatief het universum is, alleen al bij de gedachte dat er in het universum zo als wij die zien, meer sterren zijn dan zandkorrels op aarde, dus laat staan planeten, manen en andere leefbare omstandigheden waar organismes zich kunnen ontwikkelen. Maar een levensvorm die in geen paar honderd jaar met TV, mobieltjes en radiocommunicatie communiceert op verschillende onzichtbare frequenties en met bepaalde in elkaar geknutselde apparaten uit 1000de grondstoffen en chemische processen is gewoon te bizar voor woorden, net of we de evolutie te slim af willen worden.
Ik zie bewustzijn als een causaal creatief proces van de evolutie van dit universum om zichzelf te kunnen aanschouwen en zichzelf weer te kunnen ontdekken. Voor de rest blijft voor mij een groot mysterie en laat staan of er een waarom is! Misschien is alles zo als het is en zelf kan je er niets aan veranderen. Onze hersenen zijn ons universum, daarin word alles verwerkt wat is! En voor de rest zijn er niet echt veel overtuigende wetenschappelijke staafbaren bewijzen van iets anders.