Het is vakantie geweest, dus zat tijd om in de keuken te experimenteren. Mei vakantie, dus mijn zoon was bij me, en wat lekkerder om je kind en mijn lief te verwennen met onverantwoorde vette lekkernijen. Even geen tijd om daar afzonderlijke blogpost’s van te maken en alweer embed van mijn Facebook, maar die zullen zeker hier op madbello.nl komen en dat met de uitvoerige receptbeschrijving. Dus, hou je hart maar vast! 😀
Vandaag een nieuw kook experiment. Groenten frituren in beslag en paneermeel is lekker, maar het kan lekkerder! Dus bij…
Ik had zelf nog nooit kippensoep gemaakt. Tot mijn meisje ziek thuis kwam en ik beloofd had om gezonde krachtvoer te maken om een snelle genezing te bevorderen. Ik maak vaker soep van groenten die meestal op dat moment in de aanbieding zijn en aangezien ik nooit bouillonblokjes gebruik, zo als die Maggie of Conimex troep, omdat uiteindelijk alles op het zelfde gaat smaken en je alleen maar dorst van krijgt van al die chemische smaakversterkers en E-nummers, gebruik ik altijd verse of niet gemengde enkelvoudige pure gedroogde kruiden. En laat staan dat ik eigenlijk nooit kook op basis van een recept, vind het veel leuker om te improviseren en uitsluitend te doen wat ik zelf lekker vind en op dat moment mij invalt.
Dus ik naar Tanger. Een Turkse supermarkt waar ik graag boodschappen doe vanwege de schappelijke prijzen voor kruiden, groenten, olijfolie en vlees. En zag een hele boerenkip voor maar 2,75, nog mijn aversie om een heel dier in de soep te doen even opzij zetten om mijn eerste zelfgemaakte kippensoep te maken.
Het recept:
Hele kip in pan halfvol water pleuren, handvol zout er in, versgemalen peper, theelepel nootmuskaat, masala en zoete paprikapoeder. Vuur aan en ondertussen twee gesneden uien, flink wat knoflook tenen, twee rijpe tomaten, een paar stengels selderij, paar penen, peterselie, snufje rosmarijn en oregano, selderij blaadjes, een paar verse maggi blaadjes aan toevoegen. Alles naar eigensmaak natuurlijk. Het geheeld een paar uur door laten koken, niet te hard, als het maar blijft koken…
De kip uit de soep halen, laten afkoelen en dat met je vinger alle vlees grof van het karkas plukken en die weer in de soep terugdoen. En ik principe is het dan klaar om op te dienen met wat verse peterselie als topping. Wat mij betreft erg basic, maar toch zeer smaakvol.
En de rest als de huid en overige resten van de kip kan je vermalen en dat aan de kat of hond geven, vinden ze heerlijk.
Dit is niet meer of minder dan een vermoeden van prijsafspraak tussen boeren en fabrikanten. Dus tot nog toe geen concreet bewijs hiervoor en me ook niet echt in de materie verdiept, maar! Als ik boodschappen doe, verbaast het mij waarom een maiskolf zo duur moet zijn. Ik heb het geluk dat ik vaak mijn groenten en fruit haal bij de Haagse markt. Daar kosten maiskolven, als daarvoor het seizoen is en nog eens in de aanbieding om gedumpt te moeten worden, zo rond de 50 cent per maiskolf. In de supermarkt gaan die krengen voor meer dan 1 euro per stuk, en dat vind ik best wel duur als ik het vergelijk met een blikje gekookte mais.
Een klein blikje mais bij de goedkoopste supermarkt kost ongeveer 30 cent. En laten we er van uitgaan dat er in zo’n klein blikje ongeveer een hele maiskolf gaat en in de grotere blikken van 69 cent zelfs tot 3 a 4 maiskolven, en dat terwijl de ingeblikte maiskolven eerst naar de fabriek vervoerd moeten worden, daar machinaal gepeld. Ze moeten gekookt worden en dan ingeblikt, geëtiketteerd en dan nog eens naar een distributiecentrum vervoerd worden met zeer vervuilende vrachtwagens. Vanuit daar gaan ze naar verschillende winkels. Om nog maar te zwijgen over de mais concentraten zo als: glucose-fructosestroop (ook bekend als High-fructose corn syrup, HFCS, Glucose-fructosesiroop, glucosesiroop en fructosesiroop), die zo wat in bijna alles word verwerkt in de voedingsindustrie. Glucose-fructosestroop kan in sommige gevallen hoge concentraties kwik bevatten, wat een extra gevaar kan vormen voor de gezondheid, maar dat terzijde.
Voor een paar druppels maïsstroop heb je vast meer dan tientallen maiskolven nodig. Maar in de supermarkt kost een potje maissiroop niet meer dan een paar euro, terwijl logisch beredenerend in zo’n potje meer dan honderden maiskolven moeten zijn verwerkt, die nog eens zwaar industrieel moeten zijn uitgeperst en van alle vocht moet zijn ontdaan. De voedingsindustrie gebruikt glucosesiroop en fructosesiroop niet voor niets overal in, omdat het zo goedkoop is en waarschijnlijk goedkoper dan suiker.
Dus waarom is een losse onbewerkte maiskolf zo duur? Ik weet het niet en vind het zeer curieus, als ik het zoals hierboven logisch heb proberen te beredeneren, als leek. Maar misschien dat er iemand is die hier een plausibele verklaring voor heeft, omdat ik zelf gekookte maiskolven zo onwijs lekker vind. Als ik ze koop, voel ik me toch stiekem flink bedonderd, omdat mais uit blik echt niet te vreten is, nergens bij. Dus dat!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.