In een van mijn vele dagelijkse meditatie momenten sloeg weer eens een inzicht te binnen. Een inzicht dat je in principe en in de basis al wist en over gelezen had en letterlijk ongeveer wel begrepen had hoe het zat, maar nu kreeg ik het beeld helder en duidelijk in mijn innerlijk oog (het oog dat ook met gesloten ogen kan zien), niet zo zeer als beeld maar meer als een blij gevoel van inzicht. Iets dat niet in woorden uit is te leggen is en alleen op dat moment gezien kan worden waardoor het inzicht met de loop van uren en dagen verwaterd door de dagelijkse beukende gedachtestroom van nutteloze gedachtes. Het rare is dat je als je mediteert, niet probeert te denken soms, heel soms juist door het niet nadenken de mooiste inzichten binnen vallen, net of er dan genoeg plaats is om waargenomen te worden als het dagelijkse ruis getemd is.
Om het kort te zeggen zag ik hoe alle mensen en ik vanuit het zelfde aanschouwend bewustzijn waargenomen worden. Puur zien met alle materiële en astrale schillen die mensen omzich heen hebben. Het was even een glimp van bewustwording die op zichzelf lullig klinkt en moeilijke of niet in woorden uit te leggen is, net als je denkt het om de hoek te kunnen grijpen word je gewaar en ben je weer bij je ”volle” materiële bewustzijn. Juist op het moment dat je het ziet en de geestelijke beweging wilt maken om nog meer te zien, is het weg, foetsie en je bent weer wakker! Zal het nooit leren om het niet te willen pakken en het te zien, terwijl het enige wat je op dat moment moet is zijn met dat moment zonder iets te willen. Blijf het moeilijk vinden!
Je moet eens even voorstellen dat jij en het ”ik gevoel”, je eigen individualiteit en je hele vrije wil EEN water atoom is. Wateratomen kunnen met elkaar communiceren, ze zien mekaar en kunnen ook andersoortige atomen zo als metaalatomen zien. Grotere objecten zo plankton kunnen ze ook zien, we weten wat er in onze golf vol wateratomen gebeurd als we daar onderdeel van zijn en we weten wat er in de naburige golven in een zee vol wateratomen gebeurd. Maar wat we als wateratoom en atomen onder mekaar niet weten is dat wij water zijn, zo als water in een oceaan waar het golft en het klots, als afzonderlijk wateratoom wel atomen in de buurt kunnen zien, de golf kunnen voelen maar niet weten dat die golf van water is in een oneindig oceaan.