Weet niet of iedereen het heeft maar in het algemeen is de basis architectuur van de hersenen, geest en ziel bijna gelijk voor alle mensen. De laatste tijd ben ik erg gewaar van een constante gedachtestroom die maar de hele dag, avond en nacht maar doorratelt zonder maar een knoop aan vast te kunnen knopen, een gedachtestroom die lijkt net of het niet uitmaakt waar die gedachtes vandaan komen en van wanneer ze wel zijn. Die gedachtes worden hier en daar geplukt en willekeurig achter mekaar geplakt zonder enige logica en als je daar niet oplet heb je niet eens in de gaten dat je dat allemaal aan het denken bent. Behalve als er in die basis gedachtestroom uitschieters zijn die een mening vragen, lijkt net of er andere gedachtestroom de basis gedachtes tot de orde roept zonder dat die basis gedachte daar antwoord op zal geven, net of die basis gedachtes geen ziel hebben zo als een waterbron die de rivier voed, een andere gedachte stroom met een andere mening, een stillere stroom die alleen ingrijpt als de andere te bont maakt. En daar boven weer, boven die twee gedachtestromen is de aanschouwende ”ik”, met minder mening maar ook uiteindelijk met een gedachte en besef dat het daar is en hoe hoger je gaat hoe stiller het word.
‘Jij bestaat niet’
Uiteindelijk als je diep in je zelf gaat zal het heel stil zijn en alleen maar zijn zijn, in de essentie van de allesomvattende leegde en universeel beginsel van leven en bewustzijn van monistische non dualiteit, geen jing en jang alleen dat ene.