Het was mijn allereerste satsang dus voor mij ook de vraag. En de vraag is alleen maar groter geworden, heb nog geen tijd gevonden om een boek over Advaita te lezen, maar wel veel op internet gelezen en gescand en dacht zo’n beetje het wel te weten, ”helaas” was deze satsang best confronterend en mij tot net andere inzichten gebracht dat ik het toch anders naar moet kijken en beleven. Een satsang is gewoon een bijeenkomst, samenzijn tot doel het inzicht door te geven en de vlam in je ontsteken waardoor het kwartje valt en het mysterie van het leven zijn plek krijgt, of eerder jij je plek krijgt in wat er nu gebeurt. Sommigen noemen het verlichting en andere een inzicht, je gaat in een soort van discussie waardoor alle onderwerpen van het leven de revue passeren, van de dood, reïncarnatie, chakra’s, boeddhisme tot de vergankelijke dagelijkse dingen en gebeurtenissen van het leven, de identificatie en de projecties. Nicky Verbeek Probeert alle vragen met haar inzichten te beantwoorden aangevuld door wijze gasten die ook vragen beantwoorden of juist vragen aan jou stellen.

Ik zei al dat het confronterend was om te zien dat mijn ideeën niet helemaal juist zijn en juist het tegenovergestelde ook een optie was. Het was inspannend om live alle invalshoeken te volgen en proberen verstandelijk te begrijpen, wat niet altijd ging omdat te diep in de materie of inzicht in ging, maar juist interessant om mee te maken dat verworven inzichten en ingebakken patronen aan het wankelen worden gebracht en je inzetten om verder te kijken dan het al wat zo vanzelfsprekend is. Omdat ik weet en meegemaakt heb dat het inzicht zo basaal en universeel is dat je daar gewoon overheen kijkt, het zit zo dicht bij ons zijn dat we het gewoon niet zien en aan voorbijgaan. Wat mij betreft heeft een satsang tot doel de trigger in je te openen en proberen te bewerkstelligen dat het kwartje valt.

Ik dacht dat het kwartje al bij mij verschillende keren was gevallen, maar vandaag viel het niet. Wat wel viel was ik verder moet kijken en denk dan mijn neus lang is en de deur openen naar dat ene dat voor mijn neus en altijd geweest is. Vanuit de Big Bang en sterrenstof vanuit alles en wij zijn ontstaan, middels evolutie heeft het universum een begin van bewustzijn ontwikkeld om zichzelf te aanschouwen. Gedachtestromen als aanloop van mijn inzicht, dit was geloof ik mijn eerste stukje na mijn eerste Advaita inzicht: Schets van illusie van het dagelijkse denkende ikke in mijn lichaam