Ik wil om te beginnen de volgende mensen bedanken. Zonder hen was deze tekst niet tot stand gekomen. Dus God: ik wou dat je bestond. Doe er wat aan. Ten tweede: dank aan mezelf. Ja want zonder mezelf had ik ook niet bestaan. Hoogstens in nog betere vorm. En natuurlijk Mike. Mike maakt geweldige muziek. Wat een artiest. God bestaat niet maar Mike wel.
Terug naar Zwarte Piet. Want zwarte piet is immers een beladen figuur. De meeste mensen van ons vinden er iets van. Zo van: wat een lul. Tot: wat een lul. Nee. Laten we teruggaan tot de kern. Traditie. Ik weet nog goed, ik was een jaartje 22. Zwarte Piet was een schitterende kerel. Zonder strafblad. Geluk was toen heel gewoon. Laten we alsjeblieft geen fysiek geweld gebruiken. Hoogstens naar elkaar. Peace.
SMAC! Zag het staan bij de super, niet om het op te eten maar om het te bewaren, als een collector’s item. Ik heb het maar een keer in mijn leven gegeten. Was 14 jaar jong toen ik van Italië in Nederland ging wonen, en het duurde niet lang dat ik bij een schoolvriendje werd uitgenodigd om bij ze thuis te komen eten, je raad het al. Zijn ouders hadden vol trots speciaal voor mij Italiaans gemaakt. Honig macaroni (tot pap gekookte zout-loze elleboogjes) met Spam blokjes, overgoten met Heinz tomaten ketchup! Een stukje nostalgische herinnering dat zomaar kwam boven drijven.
Niet dat ik de zomer haat. Maar boven de 18 graden hoeft het voor mij niet, bij 18 graden heb ik geen twijfel wat ik aan moet doen, en achter glas aan het strand is het dan voor mij net te doen, lekker aangenaam om de briesjes met mijn neus op te vangen, van de vrieze douw die zich mengt door de wispelturige lucht als een ballet tussen warmte en kou, als een natuurkundige orgie van wiskundige getallen die allemaal naar een wet luisteren, en met de zwoele feromonen die de pollen van lentebloemen die net opengaan loslaten, als ze de milde lente zon aan hun bladeren met liefde streelt.
Boven de 20 graden ruik je stront in Den Haag. Ook daarom! Maar nee, mijn lichaam vind warmte niet prettig. Tegen koud kan je er nog tegen kleden, maar tegen warmte niet. En zelfs mijn PC vind de warmte van buiten niet prettig.
Ik wil om te beginnen de volgende mensen bedanken. Zonder hen was deze tekst niet tot stand gekomen. Dus God: ik wou dat je bestond. Doe er wat aan. Ten tweede: dank aan mezelf. Ja want zonder mezelf had ik ook niet bestaan. Hoogstens in nog betere vorm. En natuurlijk Mike. Mike maakt geweldige muziek. Wat een artiest. God bestaat niet maar Mike wel. 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.