De wereld is verdoemt: VN waarschuwt: Nu iets doen aan klimaat, anders is het te laat. Als je het mij vraagt zijn we echt te laat en aan de economische belangen die aan de vervuilende industrie en grondstoffen hangen, kan je zelf wel bedenken dat we de klimaatverandering op de koop toe zullen moeten nemen. Als het al in Suriname hagelt, dan weet je dat we al dik te laat zijn: knack.be
Tag archieven: Milieu
De bestuurlijke snorscooter lamlendigheid
Ik heb me de laatste week echt zitten verbazen over die snorscooter discussie. In de serie Tattas be like, zwartenpieten en vuurwerkdiscussie. Het poldermodel laat nu duidelijk blijken dat het niet gezond is voor mens en maatschappij, de betutteling van regels die er zijn om overschreden te worden en alles in de marge van een cijfer en zijn regel. Maar het ergste is dat de wetgever regels maakt en die niet handhaaft en iedereen zijn eigen regels er van maakt en een zinloze discussie aan aanhangt terwijl daar duidelijke regels voor zijn. De enig oplossing is handhaven of die regels afschaffen.
Gaat die snorscooter harder dan 25? In beslag nemen en via Domeinen RZ naar ontwikkelingslanden exporteren en verkopen. Als je een ongeluk krijgt of veroorzaakt terwijl je snorscooter is opgevoerd, de gehele schade verhalen op de eigenaar van die snorscooter en de snorscooter In beslag nemen en via Domeinen RZ naar ontwikkelingslanden exporteren en verkopen. En niet te vergeten ook een flinke boete.
Eigenlijk is het discussie waar geen discussie hoort te zijn, de overheid doet gewoon zijn werk niet en doet aan gedoogbeleid ten kosten van de verkeersveiligheid. Terwijl als je fiets met een kapot achterlicht jij gelijk een bon krijgt. Ik snap werkelijk niet die rare Nederlandse mentaliteit, van de ene kant zijn we moralistisch en op de regel op dingen die beter afgeschaft zouden kunnen worden en aan de andere kant heerst er een bestuurlijke lamlendigheid in een woud aan regelgeving, zo als in het verleden gebeurt is met het misbruik van de hypotheekaftrek, het softdrugsbeleid, de verschillende rugzakjes in het onderwijs, in de schuldhulpverlening, arbeidsmarkt en uitzendbureaus, enz, enz.
Juist waar regels nodig zijn laat de overheid het afweten en delegeert alle verantwoordelijkheden aan een de psychopathische grillen van de marktwerking. De overheid trek zich terug en roeptoetert allerlei kreten als een participatie maatschappij. Opzich niet erg, maar als de overheid zich terug trekt wil ik ook dat mijn belasting op alles en nog wat zie terug trekken. Terwijl de overheid de meeste diensten privatiseert en in de uitverkoopt doet moeten we steeds meer belasting gaan betalen, loonbelasting, BTW op alle wat we kopen, milieubelasting, energiebelasting, belasting om een auto te kopen, om een auto te hebben en om met die auto te rijden, belasting en extra accijns op brandstof, assurantie belasting, belasting op je spaargeld waar je al ruim 60% belasting over hebt betaald, belasting om een huis te kopen, om er een te hebben en nog eens tientallen gemeentelijk belastingen, precario’s en vastrechten. Zelfs als je Nederland wil verlaten moet je belasting betalen op je vakantie, extra kerosine toeslagen en vliegveld belasting, enz, enz. We leven als het ware in een belastingparadijs waar de werkende burgen tot het merg word uitgezogen om de overheid het uit lamlendigheid te laten verkwisten aan theoretische politieke projecten en regelgeving die de realiteit zijn plank misslaat. Ik zeg Tattas no like en Weg met de snorscooter!
Kadootjes kopen
Kadootjes kopen voor de feestdagen kan je beter gelijk na de feestdagen beginne te doen, alvast voor het volgend jaar. Dat bespaard een hoop ergernis en irritaties om je in de dikke, drukke en psychotische massa te moeten duiken. Elke jaar neem ik me voor om geen cadeaus te kopen en geen kerst te vieren, maar op een of andere manier word ik overmand door schuldgevoelen omdat ik linksom of rechtsom en dan niet op de kerstdagen zelf uitgenodigd word om toch pakjes uit te pakken: ‘’nee jij hoef niets te kopen hoor’’ zeggen ze dan! Aan mijn hoela!!! Tuurlijk moet je wat kopen, sta je dan! Schijnheilig lachend te ontvangen zonder dat je iets terug te geven hebt, dat is een van de meest afschuwelijke gevoelend, schuldgevoel. Je voel je net een profiteur en dan zie je waarschijnlijk blikken in de ogen van anderen die er waarschijnlijk niet zijn, of toch wel! Het is in ieder geval geen lekker gevoel. Ik heb altijd zo iets van: ‘’doe niet zo gek!’’ Nergens voor nodig al die kadootje en zonden van al dat mooie behang die je kapot scheurt, of juist word gezegd: ‘’voorzichtig open maken, dan kan ik het papier weer voor volgend jaar gebruiken’’. Kijk! Daar zakt mijn broek ook van af, al heb ik natuurlijk alle begrip voor die milieuvriendelijkheid annex gierigheid, en zeker voorbeeld aan zou moeten nemen. Nee, voor mij hoeven cadeaus niet zo nodig en als ik iets nodig heb koop ik het zelf wel, ik koop cadeaus als ik ze tegen kom en iemand toevallig in gedachte heb, of iets op een bepaalde datum word uitgebracht. Dat is toch niet meer van deze tijd om je kind een paar manden te moeten laten wachten voor die een X-Box spel die in november is uitgekomen pas na de kerst te laten spelen!?
Toevallig gisteren een stukje over de Kerstdagen geschreven: Dankzij Jezus is het nu buiten hel. En als je het mij vraagt moeten heilige dagen heilig blijven en met respect behandeld worden door diegene waarvoor het feest bedoeld is, en niet voor commerciële doeleindes worden uitgebuit en gevierd worden door mensen die helemaal niets met Christus hebben en daar in het dagelijks leven voor de rest niets mee doen. Wat vieren we dan eigenlijk? We vieren het feest van de middenstand en MKB, het feest dat de consument absurd consumeert, vervuilt en dieren in opdracht aan de lopende band een kopje kleiner laat maken onder het decorum van lichtjes en gezelligheid. Gezellig is het wel als je alle stress achter de rug heb en de winkelstraten en supermarkten overleeft heb, maar dat kan niet anders dat je na een diepe dal van het menselijke bestaan, daarna het gezellig hebt onder elkaar na dat je mekaar gek hebt gemaakt. Ik vind het althans een feest vieren onder valse voorwendselen.
Dus je bent moreel gezien verplicht om cadeaus te kopen om je schuldgevoel af te kopen, zelfs in je gevoelens zit een hele marktwerking die kloppend moet zijn.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.