Bart Chabot over Hans Janmaat

En gedurfde een eerlijke bekentenis. En alweer een gruwelijke werkelijkheid van de houdbaarheid van de rechtsspraak en het rechtssysteem. Zo simpel ligt het inderdaad niet en des te pijnlijker is het als je de bijna profetische woorden van Janmaat hoort en u al dik door de tijd ingehaald. Kijk en huiver en zie hoe weinig en betrekkelijk de vrijheid van meningsuiting wel is. Meesterlijke stelling en compilatie en de dramatische rol en censuur van de pers.

Lees verder Bart Chabot over Hans Janmaat

Lente in Frankrijk

De lente is de mooiste periode om daar te zijn, maar smaken kunnen natuurlijk verschillen. Alles is net fris, groen en sprankelend. De herfst heeft zijn mooiste diep rode en bruine tinten van de vergankelijkheid. De winter is er wit, mistig en mysterieus. In tegenstelling van de zomer die het te warm, door droog en het gras niet meer groen is en de bomen moeite hebben om groen te blijven. Hier onder een serie foto van de laatste Paasvakantie  in Najac. Het mooiste en rustiekste dorp die ooit heb gezien en je de nodige conditie moet hebben om het kasteel te bezoeken… (sommige foto’s zijn aanklikbaar voor groter)

Lees verder Lente in Frankrijk

Parijs in staat van oorlog?

Wat zal het schelen? Na de moord op Osama Bin Laden en de bejubelde stemming van alle politici, invallen en bemoeienissen in Libië wat weer veelzeggend is over de mening van de overige dictaturen in het Midden-Oosten. Maar voor de rest merk je daar bar weinig van, van zuid Frankrijk tot in Den Haag is daar voor de rest niets van te merken, behalve de hogere paraatheid van politie ter fiets en paard door de festiviteiten, maar in Parijs was dat een ander verhaal als het niet tegenwoordig de orde van de dag is.

Waar zijn de leuke en gemoedelijke tijden van Louis de Funès gebleven?

 Moest er toevallig zijn en doorheen en de drukte en spanning waren duidelijk zichtbaar en voelbaar. Gewoon militaire met zwaar geschut en mitrailleurs in de hand en laat staan de gendarmerie, die er niet meer uitziet zo als de nostalgische gendarmerie uit de tijd van de films van Louis de Funès. Ze zijn tegenwoordig helemaal in het zwart, tot de tand toe bewapend en gepantserd in kogelvrij vest, ze zien er eerder uit als stads commando’s die klaar staan om aan te vallen. Best indrukwekkend om te zien maar veilig voelde me ik allerminst met al die apen die zich aangesproken voelen alleen als je ze per ongeluk aankijkt en je daarop aanspreken in een onverstaanbare Franse waterval van woordelijke kots en verontwaardiging. Blij om weer in Den Haag te zijn…