Wat ik in de afgelopen 10 jaar wel heb geleerd is, om niet zo snel een mening te vormen en de situatie wat langer te aanschouwen zonder daar iets van de vinden. Natuurlijk is het verschrikkelijk wat er is gebeurd en een verspilling van zulk talent en een zonde van elk mensleven, maar het is ook makkelijk om maar gelijk eendimensionale en platte mening te hebben die niet verder reikt dan je neus lang is. Maar dat is mijn eerste instinctieve reactie ook om met de meute mee te gaan.  Alles in het leven heeft een oorzaak en gevolg en alles is een opeenstapeling van wat daarvoor gebeurd is. Misschien kijk ik ook wel eens wat nuchterder naar aanslagen omdat ik als tiener het van dichtbij in Bologna heb meegemaakt, in 1980.

Het was zomer en alle ramen waren open en zo als altijd Bologna in de zomer lekker warm en zonnig was. We woonden aan de periferie van de stad en toch hoorde ik een knal, wat niets gek was. Maar in die tijd had je niet zulke snelle nieuwsvoorziening en je stond niet de hele dag aan TV en radio gekluisterd, tegenwoordig krijg je gewoon een push-bericht op je mobiel na geen 5 minuten dat het gebeurd is. Was thuis op de tweede verdieping van de flat toen ik druk getoeter en geschreeuw uit het raam hoorde, het was anders dan gewoon toeterende en schreeuwende mensen en we woonden in een rustig groen rustig park, dus dat geluid viel op, totale paniek. Ik rende op het balkon en kon net de buurman die taxichauffeur was in een gele taxi die meestal was gestationeerd voor het station van Bologna de straat zien inrijden. Echt een wonder dat zijn taxi nog kon rijden, er was geen plek dat geen deuk had, de bakstenen en gruis lagen nog op zijn totalen ingedeukte dak, en terwijl hij reed, schreeuwend met zijn totaal onder het bloed gelopen hoofd uit het raam, riep hij leuze zo als: “het is het einde van de wereld, allemaal dood, help, help, we gaan er aan!!!” Zo iets in die strekking.

Het was in een tijd van studentenopstanden die rovend door de binnenstad trokken. Trillende huizen van bijna dagelijks colonnes tanks die door de straten reden en bij elke poort van de stad Bologna stond een tank paraat om te schieten. Politie mannen, Carabinieri en leger die standaard met zware mitrailleurs op straat patrouilleren is voor mij een normaal beeld, je keek er niet van op. Ik ben nooit bang geweest en heb me altijd veilig gevoeld in tegenstelling tot mijn ouders die besloten dat we in Nederland moesten gaan wonen voor een veilige toekomt. Om een lang verhaal kort te maken, bij die aanslag waar 85 mensen werden gedood en 200 gewond, dacht we in eerste instantie dat die aanslag van de Rode Brigades (Brigate Rosse) afkomstig was, wat media ons wijs wou maken op het gevaar van het communisme te benadrukken. Achteraf was die aanslag gepleegd door extreem rechts, gefaciliteerd door de geheime ondergrondse dienst: Operatie Gladio, een netwerk die die bijna in heel Europa opereerde en gesponsord was door de CIA en de NAVO, om de communistische invloed zowel in Italië als in andere landen te neutraliseren.

Dus zo zie je maar dat achteraf de waarheid soms precies andersom en zo paradoxaal is dat de realiteit zelf de ergste fantasie overtreft. Die aanslag in Bologna en al die doden was gewoon georkestreerd door de eigen overheid en onze geallieerde bontgenoten. Onschuldige burgers door overheden vermoord om een bepaalde beeldvorming te krijgen en de politieke opinie bij te sturen.

Dus bij de aanslag op Charlie Hebdo heb ik gemengde gevoelens. Zo van: ”hoe zal het echt in elkaar steken”, van de andere kant ben ik een fatalist die niet bang is om te sterven, als je tijd is, dan zij het zo. Ondanks dat ik ook cartoons op mijn weblog plaats loop en fiets ik in het hol van de leeuw, in de Schilderswijk, of wel de sharia driehoek met mijn madbello petje op mijn knar. En desondanks ben ik totaal niet bang en voel me veilig, met de wetenschap dat wij hier in het westen percentueel gezien in een van de meest veilige en gezonde tijdperken en plaats in de geschiedenis leven, ondanks alle oorlogen en aanslagen. Wat mij betreft is het de media en als onze mogelijkheden via internet en de snelheid van alle informatievoorziening dat ons het gevoel van onveiligheid geeft. Gewoon een stel gekken die op een hand te tellen zijn de hele maatschappij op zijn kop zetten en overheden dwingen om maatregelen te nemen waar alle burgers last van hebben uiteindelijk, kijk maar naar 9/11.

Deze aanslag is in mijn ogen het gevolg van geopolitieke keuzes. Dictators zo als Saddam Hoessein en Gaddafi die door het westen zijn verdreven en vermoord en die landen in een totale puinhoop en chaos achter hebben gelaten, waardoor al die zwaar bewapende bendes vrij spel hebben gekregen om die gebieden te terroriseren en zich zelf te organiseren. En laat staan dat de Amerikanen met drones regelmatig en waarschijnlijk meer dan honderden onschuldige burgers daar mee om zeep hebben geholpen tot woede van de bevolking aldaar. Van het een komt het andere en in mijn ogen staat de aanslag op Charlie Hebdo allemaal met elkaar in verband en niet zo zeer alleen maar om religieuze motieven en belediging van de profeet die niets geprofiteerd heeft.

We zitten nu gewoon in een periode van negatieve spiraal die niet tegen te houden is. Zo als we vaker in de geschiedenis zien, golven van geweld en massa mensen die zich tegen elkaar keren en de boel eerst maar flink moet uitrazen en uitfikken voor er weer een periode van betrekkelijke rust wederkeert. En zo te zien hebben we nog niets van onze lessen uit het verleden geleerd, terwijl dat allemaal al op schrift staat en eindeloos over gefilosofeerd is.

Dus voor mij zijn het gewoon een stelletje idioten die in een sprookjesboek geloven of die als inspiratie gebruiken, gevoed door globale inmenging en opdringing van onze normen en waarden in gebieden waar ze nog niet aan toe zijn. En politiek en economische machthebbers die achter de touwtje trekken hun agenda proberen op te leggen op de massa in de naam van veiligheid, terwijl de weerstand en het spanningsveld aan alle kanten steeds meer gaat wringen zonder dat we daar individueel iets tegen kunnen doen.

Ik kijk om mijn heen en zie dat er de afgelopen week aanzienlijk meer politie op straat is. En toch voel ik mij veilig ondanks dat ik in de sharia driehoek woon en eigenlijk nooit iets persoonlijk vervelend heb meegemaakt en er best naar mijn zin woon door zijn diversiteit, variëteit , drukte, activiteiten en vriendelijke mensen. En statistisch gezien dat je getroffen zal worden door een aanslag is waarschijnlijk net zo groot dat je de hoofdprijs van de loterij wint. Alles bij elkaar probeer ik de aanslag te relativeren tegen alle angst die het gebeuren wekt en de gevolgen die het heeft wat een paar mannen hebben veroorzaakt. Het staat totaal niet in verhouding met mijn realiteit.

Ik denk dat we pas over ruim 30 jaar er over zullen kunnen oordelen. Als we meer overzicht hebben in het geheel van de geschiedenis en de echte feiten gedeeltelijk naar boven zullen zijpelen. Dus voorlopig heb ik hier geen mening over en wijd het aan oorzaak en gevolg, behalve dat ik elke nutteloze dode betreur en een schande vind als mensen elkaar van het leven beroven. RIP en sterkte voor alle nabestaande.