Het NU is het enige en eeuwige moment wat je hebt. Verleden is een gedachte en toekomst een fantasie die werkelijkheid zou kunnen worden. Het is maar net wat je NU doet! …
Tag archieven: Persoonlijk
Ik heb het helemaal gehad!
Meer weten? Wacht op de update van deze item die straks hier komt, als ik de moed en inspiratie vind van de juiste woorden en insteek….
UPDATE 001: Tja! Bloggers kunnen soms onwijze egotrippende aanstellers zijn. Wat mooiers dan met je moebiel foto’s van je zelf nemen en die online zetten. Neutraal bekeken is dat best diep en diep treurig, vooral als je een tering verrot pokdalig gezicht hebt waar een maanlandschap jaloers op kan zijn, om zo maar wat te zeggen. Omdat mensen zeggen maar wat! Die vinden van alles maar zetten geen zoden aan de dijk. Gelul in de lucht om de stilte te vullen.
UPDATE 002: Ik ben geen prater maar vind het heerlijk om te luisteren, voor de duidelijkheid. Maar het moet wel interessant zijn of op zijn minst en vooral onbevooroordeeld. Mensen lullen zo veel en vinden daar een balans in van wat ze kwijt willen, kunnen, mogen en wat ze er voor terug krijgen, een onbewuste balans naar de zoektocht van wat je er voor krijgt en moet laten. Daar zie ik veel mensen een hoop gebakken lucht lullen om credit op te bouwen bij iemand om daar als het nodig is iets voor mekaar te krijgen, een opbouw van vertrouwen in intermenselijke relaties, en bij de een gaat het ongedwongen dan bij de andere. Maar het ergste is al je bij andere merkt dat de ene de andere probeert te manipuleren, voorboetseren, omvormen om het eigendoel te plaveien voor het eigen straatje. Hoe oprecht en gewoon het ook mogen uitzien als een gewoon maatschappelijke omgangsvorm, ik moet er van kotsen! Bah!!!
La Prima Cosa Bella (review + trailer)
”Het eerste mooie iets”, of ”wat voor het eerst mooi is”. Dat is althans de vertaling van de titel van de film, die gelijk slaat op de slot scene. Ik denk dat deze film niet echt geschikt is voor het grote publiek, of je moet echt een italo lover zijn, maar voor de rest is het niet echt een hoogvlieger en best deprimerend, in het opzicht dat het echt real-life is en hoe ouders het leven van kinderen vergallen.
Maar voor mijn persoonlijk was het een best aangrijpende film, omdat het zo veel herkenning in het personage had en locatie en tijd. Het speelt zich precies in mijn kindertijd af en het squalore van dat tijdsbeeld is heel goed weergegeven. Alleen jammer dat de geluidskwaliteit minder was, al zou het kunnen dat het expres is gedaan om het verleden wat afstandelijker te laten lijken. Op de Telegraaf.nl kan je lezen waar deze film echt over ging.