Er zijn in het leven een paar dingen die zeker zijn. En dat zelfs voor je geboren wordt en laat staan dat het de fundamentele dingen zijn van het leven waar we gewoon aan voorbij willen gaan.
Deze is echt wel geniaal!!! Maak geen illusies van je leven, geniet en pak wat je pakken kan š
Posted by madbello on vrijdag 24 april 2015
Dat is wat vele Nederlanders elkaar wensen als de dag begint. Een ochtend of zelfs een dag zonder zorgen, maar een leven zonder zorgen zou een stuk beter zijn en of je het wilt geloven of niet! Het ligt onder jeĀ hand bereik. Vroeger kon ik mij aardig opwinden om dingen die in de toekomst lagenĀ en zaken die nog moeten gedaan worden, `maar tegenwoordig ben ik er achter gekomen dat het helemaal niet nodig is, een echte mindfuck die nergens voor nodig is en zonde van je energie.
Het is vaak zo dat als er iets is waar je zorgen om maakt en waar je tegenop ziet, je daar vaak dagen, weken en maanden Ā met je gedachtes mee bezig bent en je huidige moment tot aan die dag zelf behoorlijk kan vergallen. Terwijl als je die zaak op het moment zelf aan het doen en oplossen bent er in principe op het moment waar je mee bezig bent, niets meer aan de hand is. En dat is zonde van je mentale energie.
In principe zit je altijd in het nu, tijd is een illusie of beweging. Terwijl je je zorgen maakt om iets in de toekomst moet je maar denken wat de problemen nu zijn, zonder te denken aan de toekomst en het verleden en je zal zien dat er in 99% van de gevallen totaal niets aan de hand is en je lichaamĀ in optimale condities verkeert en je op het moment zelf niets mankeert, alleen ongeleide zorgelijke gedachtes die spontaan opkomen. En dat terwijl als je het probleem of waar je zo tegenop zag aan het doen bent, het zich meestal totaal anders voordoet dan je gedacht had en meestal gewoon gebeurd zonder de tegenzin Ā die je al die tijd hebt opgebouwd waar je zo tegenop zag. En dat is best raar, of niet?
Dus mijn motto is om je pas zorgen te maken als de zorg er op dat moment is en niet dat lange tijd ervoor een punt te laten zijn. Dat is natuurlijk door mij gemakkelijk gezegd en ik heb gemerkt dat vele mensen dat echt niet kunnen, ze vinden het logisch als je het uitlegt, maar in de praktijk brengen is andere koek . Ik zelf heb dat ongeveer ruim een jaar geleden pas onder de knie kunnen krijgen, of eerder gezegd: het kwartje viel en het lampje ging branden. Het Advaita moment en het besef van het absolute NU! Verleden en toekomst zijn maar gedachtes en gedachtes kan je sturen, negeren, ombuigen of als waarneming bemerken.
Je bent wat je denkt en ben je een met je gedachtes? Of je staat er boven en je aanschouwt die gedachtes die in je omgaan zonder dat je je er in mee laat sleuren. Waardoor je die mallemolen als het nodig is opzij kan schuiven en genieten van het huidige moment zonder het te laten verpesten door vertroebeling van een toekomst die meestal anders is dan je gedacht had.
Wees niet wat je denkt, maar sta er boven.
Het is geen vrolijk onderwerp en het kwam vanmorgen bij de koffie ter sprake. Het is bijna een feit dat zowat iedereen wel iemand kent die kanker krijgt, ook is die ziekte tegenwoordig redelijk goed te genezen gaan er veel te veel daaraan dood, buiten die ander vele ziektes waar je door getroffen kan worden. Het gesprek ging over dat de wereld verkankerde is. Kanker is een moderne ziekte en er word alleen aan symptoom bestrijding gedaan zonder de oorzaak van aan te pakken, zo als alle chemische en synthetische middelen die overal in zitten, zo als in ons voeding, cosmetische producten en eigenlijk in bijna alles wat we aanraken en dragen. We zijn er door omringt en we ademen het in.
Natuurlijk en ook heel begrijpelijk als een naaste of zelf getroffen word door z’n ziekte en de weg die je moet doorstaan alles behalve prettig is, maar! Om alle schuld toe te schuiven aan de rest van de wereld om je heen gaat mij te ver, is te eenzijdig, negatief en pessimistisch. Wij zijn de wereld ook al proberen we ons zelf er van afgescheiden te zien, wij allemaal profiteren we van de welvaart en maken we gretig gebruik van deze wegwerp consumptiemaatschappij, al heb je daarin ook de keuze als is het moeilijke genoeg en het geeft geen garantie op een gezond en lang leven, ziekte is een causaliteit die je niet zelf in de hand kan hebben.
Ook al vind je dat de wereld is vergiftig, hebben mensen op de wereld het nog nooit zo goed gehad. Percentueel gezien is het tot nog toe nog nooit zo veilig geweest als in de tegenwoordige tijd in een wereld die binnenkort zelf tegen een overbevolking van mensen tegenmoet gaat. We worden nog steeds ouder en ouder. In de middeleeuwen toen alles nog puur en zuiver aards was, was je al oud als je veertig jaar werd en dat was niet anders dan in 1800. Zelfs voor 1950 als je ziek werd was je letterlijk overgeleverd aan de genade van je omgeving, en elke dood, als het niet plotseling of in je slaap, was een pijnlijke en langdurige aangelegenheid en totale confrontatie met je zelf zonder dat de omgeving wat voor je kon doen, behalve de lijdensweg te verlengen of een kussen op je hoofd te drukken.
Uitslag kanker. Je hebt tegenwoordig keuzes en je weet waar je aan toe bent en buiten dat je voor euthanasie kan kiezen voor het echt pijn gaat doen, kan je zelfs met palliatieve sedatie met heerlijke verdovende middelen je einde op een redelijke manier zo lang mogelijk pijnloos rekken. We hebben tegenwoordig letterlijke ettelijke keuzes waar we uit kunnen kiezen hoe we aan ons einde willen komen als je durft die confrontatie met je zelf aan te gaan. Omdat de dood is voor iedereen onvermijdelijk en elke einde is sowieso ellendig behalve als je in je slaap gaat of ongemerkt door een vrachtwagen in volle vaart word geschept. En laten wel wezen, honderd jaar worden is ook geen pretje als je meer dan twintig jaar met een versleten en pijnlijk lichaam moet slepen. Het is zo als het is en de dood, in welke vorm dan ook is onvermijdelijk, maar om deze maatschappij daar de schuld te geven is wat mij betreft onredelijk en niet reƫel.
Juist door deze maatschappij leven mensen langer en gezonder dan ze ooit gedaan hebben. En als we ziek worden weten we meestal waar we aan toe zijn, wat het is, en kunnen we ons daar redelijk rustig op voorbereiden en keuzes maken die we vroeger niet hadden. Ik vind vaak al dat gekanker op ons heden altijd zo eendimensionaal en egocentrisch en vooral angst inboezemen zonder dat op dat moment iets aan de hand zou zijn en we in alle rust genieten van onze gezondheid en veilige omgeving onder het genot van koffie en koekjes.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.