De McDonald’s 1955: The American Classic

Nou! Dan hadden ze vroegen hard te verduren. Een plaatje zegt meer dan 1000 worden, al zegt het natuurlijk niets over de smaak. Helaas moet ik meedelen dat het weer een teleurstelling was zo als: De teleurstelling van de McDonald’s Italian Special. Het broodje was net niet 100% vers en bij de eerste hap was het beetje een droge hap en gewoon te weinig sous.

Op een of andere manier blijven de Big Mac en de Quarter Pounder onverslagen mijn favoriet bij de McDonald, al zijn ze de laatste 20 jaar ook een stuk minder geworden. Of ik word steeds kritischer, kijk en vergelijk 😉

Een gedachte over “De McDonald’s 1955: The American Classic”

Reacties zijn gesloten.