Altijd handig om je nabestaanden niet met open vragen achter te laten en duidelijkheid te scheppen in het geval ik onverwachts dood ga. Niet iedereen heeft de luxe om zich voor zijn eigen dood voor te kunnen bereiden. Voor je het weet lig je onder een bus of word je op de snelweg geplet door een vrachtwagen.

Ik heb in het ver verleden in de uitvaartzorg gewerkt en heb met eigen ogen kunnen zien hoe mensen onvoorbereid dood gingen zonder iets op schift of ergens anders hun wensen duidelijk kenbaar te hebben gemaakt en hun nabestaande onwetend en wanhopend achter gelaten, waardoor familieleden met elkaar in conclaaf gingen met de gedachte dat ze allemaal de overledenen beter te kennen en weten wat hij gewenst zou hebben, kennen jullie dat?

Bij mij is het heel simpel, zo als ik gevonden word, met wat voor kleren dan ook wil ik in een wit katoenen laken worden gewikkeld en zo snel mogelijk worden gecremeerd zonder bezichtiging. Geen poespas en onnodige uitvaartzorg zo als een luier, ooglenzen met weerhaken en je mond dichthechten. Geen kist, maar de goedkoopste houtenplank van de Hornbach voldoet, geen afscheid met koffie en cake, gewoon een crematie in de daluren met geen mensen er bij. Niets mooiers dan een levende herinnering zo lang de mensen die het zullen herinneren zullen leven. Dus ook geen rouwkaarten en advertentie, dood is dood.

Een crematie is volgens mij het wettelijk minimum voor de vernietiging van een lijk aan moet voldoen, de oven van de gemeentelijke reiniging zou voor mij ook wel voldoen, ben niet zo moeilijk en laat staan als ik dood ben. Maar wel zaak om het alvast te regelen met een uitvaartondernemen en ergens een brief goed zichtbaar neer te leggen en de wensen duidelijk op schrift zetten voor je toch je nabestaanden ongewenst met een rekening geconfronteerd worden van overige verzorg en transportkosten die ze altijd aan willen smeren.

Weg is weg en wat mij testament betreft gaat conform de wet, alles gaan naar mijn zoon en dat is het zo’n beetje, met de illusie dat de dood ons scheidt.