Voor als ik dood ga

mikeAltijd handig om je nabestaanden niet met open vragen achter te laten en duidelijkheid te scheppen in het geval ik onverwachts dood ga. Niet iedereen heeft de luxe om zich voor zijn eigen dood voor te kunnen bereiden. Voor je het weet lig je onder een bus of word je op de snelweg geplet door een vrachtwagen.

Ik heb in het ver verleden in de uitvaartzorg gewerkt en heb met eigen ogen kunnen zien hoe mensen onvoorbereid dood gingen zonder iets op schift of ergens anders hun wensen duidelijk kenbaar te hebben gemaakt en hun nabestaande onwetend en wanhopend achter gelaten, waardoor familieleden met elkaar in conclaaf gingen met de gedachte dat ze allemaal de overledenen beter te kennen en weten wat hij gewenst zou hebben, kennen jullie dat?

Bij mij is het heel simpel, zo als ik gevonden word, met wat voor kleren dan ook wil ik in een wit katoenen laken worden gewikkeld en zo snel mogelijk worden gecremeerd zonder bezichtiging. Geen poespas en onnodige uitvaartzorg zo als een luier, ooglenzen met weerhaken en je mond dichthechten. Geen kist, maar de goedkoopste houtenplank van de Hornbach voldoet, geen afscheid met koffie en cake, gewoon een crematie in de daluren met geen mensen er bij. Niets mooiers dan een levende herinnering zo lang de mensen die het zullen herinneren zullen leven. Dus ook geen rouwkaarten en advertentie, dood is dood.

Een crematie is volgens mij het wettelijk minimum voor de vernietiging van een lijk aan moet voldoen, de oven van de gemeentelijke reiniging zou voor mij ook wel voldoen, ben niet zo moeilijk en laat staan als ik dood ben. Maar wel zaak om het alvast te regelen met een uitvaartondernemen en ergens een brief goed zichtbaar neer te leggen en de wensen duidelijk op schrift zetten voor je toch je nabestaanden ongewenst met een rekening geconfronteerd worden van overige verzorg en transportkosten die ze altijd aan willen smeren.

Weg is weg en wat mij testament betreft gaat conform de wet, alles gaan naar mijn zoon en dat is het zo’n beetje, met de illusie dat de dood ons scheidt.

8 gedachten over “Voor als ik dood ga”

    1. @Joydonna: er staat een brief op het portiek voor mijn deur, niemand kan hem missen 🙂

  1. Eindelijk is iemand met de zelfde gedachten als ik. Ik hoef geen schijnheilige mensen rond me kist die tijdens de uitvaart dingen gaan zeggen zoals "hij was zo fantastisch en stond altijd klaar voor andere". Rot op ik ben niet fantastisch en ik sta voor niemand klaar, ik ben ook totaal niet meegaand of heb medeleven met andere, totaal niet zelfs ik ben een botte lul.

    Ik heb eigenlijk een tyfus hekel aan mensen, en vrienden bestaan al helemaal niet. Vrienden zijn vijanden die je nog niet aangevallen hebben. Nee mijn kat dat is pas een trouw iemand. Je geeft hem eten en hij is je dankbaar hij is blij als hij je ziet en knuffelt je helemaal plat. Hij mag naar buiten toe om een ommetje te maken, hij kan uiteraard wegblijven maar hij komt altijd terug en begroet je dan als of hij een jaar op vakantie is geweest. Iedere ochtend als ik wakker word loop hij me overal achterna, dan krijgt hij eten en ik ga ook eten. Als hij klaar is komt hij tevreden bij me zitten.

    Dus mocht ik ooit dood neervallen in me huis dan hoop ik eigenlijk de eerste weken niet gevonden te worden. En dat de kat een heerlijk maaltje aan me heeft. En me erfenis Succes er mee ik hoop dat jullie er flink om vechten en de grootste ruzies er om krijgen, wat zou ik een lol hebben.

    1. @Barry, je gaat me toch niet vertellen dat het uit is met je verkering?

      1. Hahaha neeeeeeee daar gaat het prima mee. Nee die doe ik niet weg hoor, we hebben het veel te leuk met ze 2tjes. Binnenkort weer lekker een weekje Spanje, alleen nu de vraag met de bus of vliegtuig. Zij wil vliegen en ik durf niet, maar om nou 24 uur in een bus te zitten zie ik ook niet zitten.

        1. Pfffff, dacht al. Gelukkig maar, maar je was zo negatief in je reactie en je poes was de laatste op aarde die nog lief voor je was. :p

          Wel vastleggen he!? 😉

          1. Het ligt al jaren vast met wat ik wil en niet wil. Als ik nu me kop er bij neer leg is alles voor me vriendin. Meeste spaargeld heb ik ook niet op de bank, ik wil niet dat de belasting met het geld er vandoor gaat. Dat is voor me meisie die kan er dan nog is een iets leuks van doen.

            Heb d'r ook gezegd doe aub geen moeite met me begrafenis, hou het lekker goedkoop ze moeten zo min mogelijk aan me verdienen. Ook geen rouwkaarten iedereen heeft e-mail en FB of whatsapp. Wil je me in huis hebben dan verbrand je me maar en doe je me in een potje, wil je me niet, dan of uitstrooien of in een algemeengraf bij 2 andere.

            En mocht er familie van me komen die spullen of geld willen erven dan hang je maar het formulier onder hun neus dat ze niets krijgen, vergeet dan niet gemeen te lachen :D.

Reacties zijn gesloten.