Vandaag is het anders gegaan dan gepland. 10-02-2000 is mijn zoon in het Leyenburg ziekenhuis geboren en vandaag waren we weer daar bij eerste hulp en dat niet om zijn verjaardag te vieren, maar omdat hij pijn aan zijn buik had. Bij het zien van de eerste naald was de buikpijn gelijk voorbij en twee uur laten kon hij weer naar huis om zijn verjaardag te vieren.
Maar bij het lange wachten kon ik het niet laten om even tussendoor te twitteren en een paar foto’s te posten:
Zo loopt je door dit pokken weer buiten en je komt toch iets tegen dat wel kan waarderen en een glimlacht op mijn gezicht tovert.
Koster en Jojanneke zijn helemaal pist dat ze geen reactie kregen en zo aan die screenshot te zien waren ze vergeten in te loggen 🙂
Onwijs leuk grappig artikel in DePers over Twitter die voor de rest door de verslaggever elke doel mist.
Of je zo even een account maakt en iedereen gaat spammen met domme vragen en nog verwacht dat je daar antwoord op krijgt.
In Twitter moet je al je liefde en passie stoppen, een stukje van je zelf weg geven en een beetje een stukje van Twitter worden, dan pas zal je de mensen aantrekken die je verdient, die je altijd en overal antwoord zullen geven, het is het zelfde als een relatie, geven en nemen.
Twitter moet een onderdeel van je leven laten worden, je moet het delen met al je apparaten, Twitter draag je altijd bij je en is altijd bij je.
Dan pas zal Twitter zijn vruchten afwerpen : Twitteren is masturberen met je ziel
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.