Als een grijze dikke mistige ochtend begonnen. In mijn werk gedoken en toen ik het pand uit kwam werd ik om de hoek van de Molstraat verwelkomd door een lage stralende en verblindende avondzon.
Mijn gedachte diep in mij zei dat ik niet zo als gewoonlijk naar die stinkende sportschool van me moest gaan, maar naar Scheveningen fietsen om de zon te vangen, en zo gedacht zo gedaan.
Zeker geen spijt van gehad, de lucht was bijna adembenemend mooi en doodstil op de boulevard. Was net op tijd om de snellende ondergaande zon te vangen en voor ik het wist was het donker en koud op het strand, maar wel lekker. Als bonus nog wat extra foto’s op andere dagen geschoten. Hier op: Instagram nog meer kiekjes.
Zomeravond in Den Haag: Gedicht door Mirjam Schwartzmann en foto natuurlijk door mij, in de laatste editie van de buurtkrant. Maar het gedicht was voor mijn een verrassing omdat ik het nog niet had gekregen en pas in de krant las. Vooral deze passage: ”neem me mee naar alle plekjes waar de zachte g nog nooit geklonken heeft” dat word dus even zoeken voor mij, kan geen toeval zijn en het verleden blijft me achtervolgen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.