Het lijkt wel of de hele wereld een deadline is. Deadline is in gewoon nederlands: ”tijdslimiet” of gewoon letterlijk vertaald een ”dodelijn”, maar je kan je TV niet aanzetten of er zijn allemaal programma’s waar mensen tot het uiterste worden gedreven door deadlines. Het lijkt wel volkssport nummer een om je zelf voor alles en nog wat deadlines op te leggen tot je een burnout krijgt en de hele dag tegen iedereen kan zeggen: “druk druk druk” ik heb het zo druk. Zo druk dat het gewone leven zo van je afglijd, tijd vliegt voorbij, nog sneller naar je dood toe. Het lijkt wel een ware hype en als je geen deadline hebt doe je niet mee omdat je niet kan opscheppen dat je een deadline hebt. Het mooie van deadlines is het zien hoe mensen tegen de tijd vechten en de meest vreemde kapriolen en oplossingen verzinnen om naar de klok te moeten luisteren, terwijl tijd vaak de meeste problemen zelf oplost. De drukte zit vaak tussen je oren en het schijnt mode te zijn om die drukte ook te etaleren en uit te stralen, ik zeg altijd maar: “sterkte er mee” ik wil er niet mee besmet raken, het is namelijk heel besmettelijk als je niet oppast.
Het leven is een interactieve puzzel met vele variaties.
 Ik ben momenteel met een verbouwing bezig en krijg veel onbegrip als ik de vraag beantwoord: ” wanneer is je verbouwing klaar?” Ik weet niet wanneer het klaar is en kan me ook niet aan mijn reet roesten wanneer het klaar zal zijn, misschien wil ik dat het nooit klaar komt. Ik ben nu namelijk al vier maanden bezig, een kamer is al helemaal klaar en operationeel (internet en TV en zo), badkamer en WC ook, nu bezig met de keuken en als laatste de huiskamer. Het dakterras en de hal op het trappenhuis zijn voor latere zorg. Maar het grappige is dat mensen voor mij een deadline gaan stellen, zo van: “met de lente zit je er al vast in” misschien met de zomer of zelfs volgend jaar als deze beschaving nog bestaat. “Het maakt mij echt niet uit” is mijn antwoord, ” ja maar…. Je moet toch ongeveer weten wanneer je klaar bent?” Nee niet echt, ik laat het met de flow gaan en zie vanzelf wanneer het klaar is. Eens is het klaar, de laatste spijker in een plintje, de laatste verfkwast op de lat. Wanneer ben je eigenlijk klaar? Verbouwen in je eigen huis is in principe nooit klaar als je een principieele pietje precies bent, maar het ergste is dat ik dat verbouwen voor mijn zelf best wel leuk ben gaan vinden zo lang er geen druk achter ligt, het is net een interactieve puzzel met vele variaties en een van mij vele hobby’s geworden. Ik heb niets tegen doelen, die stel ik dagelijks en die haal ik meestal wel als alles mee zit, maar het niet mee zit, swa!
Ik haat deadlines, dus heb mijn leven ingericht zonder doodlopende lijnen. Rust in mijn hoofd en als er onverhoopt toch een deadline in mijn leven zou insluipen zorg ik er voor dat die lijn aan een stille dood heengaat. Dat woord alleen al!
Het kan weer en weer is er voor 😉 (klik op de foto)
Een mens heeft vele mooie en minder mooie karaktereigenschappen, wat niet wil zeggen dat als je een paar mooie karaktereigenschappen achter mekaar hebt dat je dan ook een leuk en aardig mens bent. Een oprecht en eerlijk iemand zal vast door vele niet aardig gevonden worden door zijn genadeloze eerlijkheid en een introvert type word in zijn algemeenheid een beetje raar en eng gevonden. Een tijd terug was is helemaal gefascineerd door mededogen, een nogal boeddhistische eigenschap om je karma te helen als je het consequent zou toepassen, maar helaas in de huidige maatschappij sla je niet een eens een deuk in een pakje boter. Kijk maar naar de Dalai Lama, die heeft zijn Tibet niet terug en nog steeds verder van huis. Guerrilla oorlog! Daar kom je mee thuis, kijk maar naar Vietnam en Afghanistan, de aanhouder wint en de agressor verdreven. Aardig zijn is ook niet alles, voor je het weet ben je een watje waar iedereen overheen loopt en geen respect voor heeft. Een mens heeft duidelijke afgebakende lijnen nodig om terecht gewezen te worden, een mens wil weten waar hij aan toe is. Anders zal hij steeds zoeken naar meer zonder dat je de verdiende geestelijke compensatie krijgt en nog als schlemiel gezien word ook!
De menselijke geest is soms zo plat als een dubbeltje, het reageert op zulke basale en kinderlijke begrippen dat je bijna de exacte handeling die komen gaat kan voorspellen en het ergste nog mensenmassa’s daarmee kan beïnvloeden, ongeacht de mix van karaktereigenschappen van de kritieke massa van waar de klik omslaat.
Kijk maar naar de Dalai Lama, die heeft zijn Tibet niet terug en nog steeds verder van huis
 Maar zo als in de titel al verraden had is integriteit een van de weinig voorkomende karaktereigenschap die ik steeds meer en meer ben gaan waarderen. Iemand hoeft niet aardig en lief te zijn en zelfs niet eerlijk, als is eerlijkheid vaak ook niet echt leuk. Als hij of zij in alles wat ze doet maar integer is! Al is de vraag integer naar je zelf, of integer naar het algemeen belang. Voor zo ver integriteit een karaktereigenschap is of gewoon een norm die van buitenaf word opgelegd door die gene die het oordeelt.
Met integere mensen kan ik het beste mee leven en door de zelfde deur heen al ben ik zelf een egocentrische introverte compassieloze klootzak geworden en dat dankzij jou. Ja ja, ik weet het! Je bent pas volwassen als je niet iemand anders de schuld geeft. Welke karakters eigenschappen heb jij?
En dat op zo’n mooie schitterende dag waar de lente een poging doet om Nederland in te vallen. Het zijn altijd de zelfde mensen die je het vertrouwen schenden en elke keer slikt je het weg en probeer je het vol moed opnieuw en net doen of het nooit gebeurd is. Van vrouwen kan ik het makkelijk hebben en daar heb ik me al voor gewapend met een bijna ondoordringbare pantsers sta ik als een rots in de branding. Verwacht niets anders, maar van een man die het als een wijf alles doorroddelt wat onder mannen is verteld zak mijn broek letterlijk er van af. En het voelt als landverraad! Dan ben je voor mij een man zonder ruggengraat, gewoon een man die niet is te vertrouwen en na verschillende jaren van conflicten, verzoeningen en gedogen heb ik het vertrouwen in bepaalde mensen definitief opgezegd. Tot hier en niet verder! Het is jammer en het vreet energie dat het noodzakelijk is om een geestelijk cordon sanitaire voor je zelf in te richten om je af te schermen voor kwaadaardige individuen die net doen of het beste voor je hebben, alleen maar in het eigenbelang. Ik word zo moe van dat soort mensen die het noodzakelijk maken dat je in hun aanwezigheid niet je zelf kan zijn omdat ze vroeg of laat echt alles tegen je zullen gebruiken en dan met een stalengezicht kijken of ze er van geen kwaad bewust zijn, IKKE!? Dat had in de tweede wereld oorlog hier in Nederland nog zo’n benaming voor dat soort zo niet geliefde mensen. Wat was die ook alweer?
Van een man die het als een wijf alles doorroddelt wat onder mannen is verteld zak mijn broek letterlijk er van af
 Het verderfelijke misselijkmakende addergebroed die het zonnetje in huis probeet te zijn, kennen jullie dat!? Ben ze al verschillende keren in mijn leven tegen gekomen en ondervonden. Ondanks dat eerlijkheid niet op prijs word gesteld is het noodzakelijk om die façade te doorbreken en die smerige wormen dood te trappen en uit te smeren aan het groene vochtige frisse groene gras als voer voor kakkerlakken en andere ongedierte, of verder als kunstmest door het leven te gaan. Wie zaait zal het meervoudige ook oogsten. ASTOEBLAFF!!!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.