Het moet niet gekker worden om een origineel titel te verzinnen voor een sample plaatje zonder onderwerp, maar wel met een afwisselende klank. Ritme, dat is voor mij belangrijker dan de melodie. En het liefst in een constant crescendo waar je nauwelijks rust krijgt met onverwachtse overgangen, daar hou ik van en elke keer een verassing wat er uit zal komen. Deze keer begint het bijna griezelig, orkestraal, bijna als het geluid in een film. De harp neemt je op sleeptouw in bijna klassieke koren tot er een duidelijk en strakke RB beat de toon zet, maar vergis je niet. De acid loop laat je iets anders denken tot een hele big band zijn entree doet en helemaal uit zijn dak gaat al keihard rammend op de drums. Ik zou zeggen: ‘’Zet hem hard en laat de bas maar klinken’’.