Het is een wekelijks ritueel, op zijn minst of minimaal twee keer per week. Na een uur sjouwen en trekken met gewichten, een halfuur op de loopband. De tegenwoordige loopband is niet alleen een waanzinnig apparaat maar in sensorisch opzicht de waanzin voorbij. Dat ik tegenwoordig de loopband verkies in plaats van het echt terrein en al zijn elementen is meer uit luiigheid en tijdbesparing, plus de constante en controleerbaarheid van de loopband en het gevoel heb dat het voor je knieën een zachter ondergrond is dan op afvalt.

Maar elke keer als ik op die loopband aan de gang ga sta ik toch wel weer elke keer verstelt van al dat zintuiglijke bedrog die je hersenen te verwerken krijgen. Je kan rennen tot je een ons weegt, maar je loop-app zal echt aangeven dat je geen meter gerend hebt en nog steeds op de zelfde plek bevind. Niet alleen sta je stil en de grond verplaats zich onder je voeten, heb je echt het gevoel dat je rent en de zweetdruppels zijn echt nat. De loopband van tegenwoordig die houdt echt alles bij, gewicht, hartslag, afstand, hellinggraad, verbrande calorieën en alle gemiddelden en percentages van je gelopen snelheid en afstand in verhouding dan wat dan ook. Maar dat is niet alles, je kan er nog van alles aansluiten via USB, iPod functie, trainingsschema’s en ook nog TV op kijken, wat mijn favoriete functie is om de verveling te doden van ruim een half uur lang op de zelfde plek te staan zwoegen.

Mijn hardloopprestaties zijn erg afhankelijk van muziek, en vooral van welke mix een dj heeft gebakken en de opbouw ervan. Een goede mix met de juiste overgangen op de juiste tijden kunnen mijn prestatie en uithoudingsvermogen zo maar met tientallen minuten verlengen. Bij de juiste mix kan ik zelfs na een halfuur zo maar zin hebben om nog tien minuten extra te lopen en de loopband zelfs sneller te zetten om bijna in trance te raken en vleugels aan mijn voeten te krijgen.

En dan sta ik vaak stil wat voor sensorische waanzinnig apparaat die loopband wel is. Al mijn zintuigen worden zwaar in de maling genomen, al ren ik sta ik stil, kijk TV en tegelijkertijd harde house muziek in mijn oren en tussen de stappen door kijk je naar buiten naar het winkelend publiek en krijg een onwerkelijk gevoel over mij heen.

Ik blijf het een raar apparaat vinden die loopband, maar wel zo prettig.