Heb jij een euthanasie wens? Drie artsen geven je 10 suggesties of eerder gedragsregel die de kans op je stervenswens zouden kunnen vergroten.
Omdat Euthanasie geen recht is maar een gunst. Je weet dat je dood gaat en je weet dat je ondragelijke pijnen zal krijgen of al hebt en dan moet je nog gaan smeken, bedelen en slijmen om simpel weg dood te mogen.
Doe niet depressief. Vermijd de indruk nog ergens lol in te hebben en Maak duidelijk dat u aan het eind van uw Latijn bent. En dit is maar het topje van de ijsberg, je moet nog eens verbaal begaafd en nederig zijn. Ik vind dit echt een grof schandaal, als dit jouw wens is zou ik maar snel Euthanasie voor dummies aanschaffen of alvast een overdosis heroïne in huis halen. Je weet maar nooit, op je arts kan je zeker niet rekenen. Telegraaf.nl
Toelichting: Toen ik dit artikel van de Telegraaf las schok ik wel een beetje. Het is namelijk ook mijn wens en als dat moment er is dan heb ik zo iets van, geen gezeik en maak er een einde aan. Maar zo gaat het in werkelijkheid niet en zo te lezen moet je ook nog eens communicatief goed aangelegd zijn, wat zou betekenen dat ik op een hele pijnlijke manier dood zou gaan.
Ik heb een paar jaar geleden, elke dag en twee weken lang palliatieve sedatie van heel dichtbij meegemaakt, wat heel anders is dan euthanasie en ik kan je verzekeren dat het geen pretjes is, alles behalve dan een menswaardig einde en zeker geen bewuste dood, maar het is wel een veel gebruikt middel in plaats van euthanasie.
En jaren geleden zat ik in de uitvaartzorg en daar heb ik euthanasie van dichtbij meegemaakt, al was het geen familie van mijn, maar kan rustig zeggen dat bewuste euthanasie voor de echte ellende begint, de meest serene manier is om dood te gaan en ook voor je familie en naasten en vooral als het thuis in je vertrouwde omgeving gebeurt.
Mijn ervaring daar mee was, dat eerst met de patiënt gingen overleggen wat haar wensen waren en ongeveer twee uur later konden wij de overledene ophalen. En in zulke momenten kan je de sfeer in huis en van de familie voelen en vergelijken met die gene die overleden zijn aan langdurige, pijnlijke ziekbed.
Ik persoonlijk kan niet anders concluderen dat als je alles goed met je familie en naasten open bespreekt, het een rust punt is en iedereen weet waar hij aan toe is. Ik vond het altijd bizar, maar kon zien dat daar het minsten uiterlijk verdriet was en door de jaren heen ben ik daar over gaan nadenken en besef dat mensen echt niet weten wat allemaal mogelijk is en de keuze die je daar in hebt.
Och, dan plaatsen we gewoon een banner op de rug en laten ons betalen per hit.
Nog een reden om het te willen, maar je weet niet wat de toekomst brengt. En dan weet je pas of je het zou willen.
Ik vind dat iedereen meester is over zijn eigen leven en dus ook over zijn eigen dood.
Het is triest dat het zo moeilijk moet gaan (artsen moeten zich nu eenmaal ook verantwoorden) maar op zich snap ik het wel.
Gelukkig is een arts wel snel bereid om je te voorzien van een maandje slaaptabletten dus tja… mogelijkheden zat als je wil, denk ik.
De trein is wel de minste optie om te kiezen by the way 🙁
de slaapmiddellen die iemand bij de huisarts krijgt is meestal niet om echt een sucses mee te verkrijgen ( het gewenste effect). Laat dus maar.
Een arts heeft een eed afgelegd dat hij iedere zieke tot het maximale moet helpen, dit staat haaks op Euthanasie ondanks dat hiervoor richtlijnen zijn opgesteld in ons land. Ik kan me vanuit de arts zijn positie best begrijpen dat zorgvuldigheid en omgangsvormen met elkaar hier een rol bij gaan spelen? Het nadeel van zelfmoord is een verzekerings-kwestie, ik stel dan voor de in Amerika opkomende "zelfmoord" te kiezen: killed by cops; gewoon een dreigende situatie uitlokken ergens op de Dam, zwaaien met een nepvuurwapen en met "geluk" wordt je dan neergeschoten door oom agent? Wordt natuurlijk wel moeilijk als je aan bed gekluisterd bent?
Heb je er ook maar een moment over nagedacht wat je daarmee die agent aandoet?
zeker 25 jaar geleden heb ik een invalide vrouw gekend die al aljaren in een rolstoel zat en ook duidelijk die doodswens uitsprak. Zodra er een regeling kwam en het werd toegestaan, zou zij de eerste zijn,zei ze…het is nu 25 jaar later en sinds 5 jaar een euthenasiewet,maar het gaat nog steeds heel moeilijk
@ Kommissar R. : Dat word een duur grapje met beveiliging en zo 😉 Maar zeker een optie.
Ik begrijp ook wel de positie en gevoelens van de huisarts en het blijf voor die man ook heel moeilijk, maar hoe het artikel het uitlegt is het een pijnlijk situatie vol wederzijds onbegrip en hoe ik zou regeren zou ik zeker niet in aanmerking komen voor euthanasie en dat vind ik wel schokkend en daarom voelde ik mijn schuldig aan een extra toelichting van mijn ervaring daar mee.
Maak gewoon net als Wilders een film, succes verzekerd…
Kheb het niet gelezen maar weet wel dat als je zo’n verklaring hebt, maar je jezelf niet meer duidelijk kan maken op het “moment supreme”, het hele feest niet doorgaat..!! ;-(
En de trein? nee… liever niet… geeft zo’n rotzooi…
Vanmorgen ging een oude vrouw gewoon voor de trein staan. helpt ook.
Het is inderdaad belachelijk dat er zo krampachtig over gedaan wordt