Dit is mijn zoon, hij heet Nick en is 6 jaar. Kan je het voorstellen dat ik eigenlijk nooit kinderen heb gewild en nog steeds zou ik duidelijk nee zeggen. Ik weet nog toen ik hoorde dat mijn ex zwanger was, ik vroeg of zij het weg wilden laten halen. Maar ze zei duidelijk; ”NEE, over mijn lijk”.
Dat was dat en dan neem je maar de verantwoordelijkheid. Ik zal je eerlijk zeggen: De eerste half jaar had ik niets met dat kind, maar ook werkelijk niets. Tot op een zeker moment ik hellemaal stapel op dat kind ben gewoorden, net of er een vonk oversprong vanuit zijn ondeugende ogen. Zo een gevoel heb ik nog nooit gehad en overstijgt werkelijk alles, niet te vergelijken met verliefdheid, liefde voor je vrouw en of het houden van je ouders, niets van dat alles.
En als je vraag of ik daar blij mee ben dan zal ik alles behalve” ja” antwoorden. Het is een alles omvattende liefde met zwaar verdriet, iets dat je hele dag mee draagt net een schaduw over je leven. Ik ben gelukkig gescheiden, maar van scheiden komt huilen en dat alleen maar om het feit dat je thuis komt van je werk en je kind er gewoon niet is. Een zwart gat in je leven en die paar weekenden of vakantie maken het alles behalve goed en maken het gemis des te groter als ik weer afscheid van dat jong moet nemen.
En zelfs overwogen om mijn kind nooit meer te zien om die pijn met de tijd te laten slijten, maar dat ook is mijn niet gelukt en ik kan je verzekeren dat mijn leven niet de moeiten waard is om geleefd te worden en vaak verlang ik om dood te zijn om maar niet te voelen. Intens gemis, medelijden en liefdesverdriet, ik kan het moeilijk omschrijven. Loop er ruim vijf jaar mee en vroeger nooit kunnen vermoeden dat je zo veel van iemand zou kunnen houden en laat staan van een kind. Een diepe scheur in mijn ziel waar door het huilen van andere kinderen mijn pijn en diep verdriet brengt, een wond die nooit meer zal genezen en niemand mijn zal kunnen helpen.
Voor mijn is hij het mooiste wat op deze wereld bestaat, hij is de opening geweest van mijn gevoel, het begrip voor de pijn van deze wereld en voor het lijden van mensen die hun allerliefst kwijt zijn geraakt en ook het besef van hoe goed ik het wel heb en dat ik niets te klagen heb. Elke mens ik een kind van zijn vader geweest, proberr ik me altijd voor te houden. Hoe moeilijk het ook is!
