Tag archieven: Prive

De Kids, mijn Liefje, Android en ik

Vandaag op pad om de kids weer eens wat echt frissen lucht te geven en wat van de echte Hollandse natuur te laten proeven in Meijendel.
We gaan wel vaker naar buiten en ook naar Meijendel, maar ruim 5 uur in de zon en buitenlucht gebeurd niet vaak en moet zeggen dat mijn gezicht aardig is verknettert.
Als lokkertje had ik voor de kids heerlijke sandwiches gemaakt, onder de mom van een picknick 😆

mad-sandwich

Vind het altijd wonderlijk dat je zo in de vrije natuur altijd verbinding hebt met het internet en moeilijk om afstand te nemen van de virtuele wereld en genieten van de natuur.
Voor het geval je al de foto’s wilt zien die ik met mijn mobiel heb gemaakt kan je ze hier zien : Wandeling door Meijendel + strand (deel 1) + Wandeling door Meijendel + strand (deel 2) als je op de foto klikt krijg je de grotere weergave te zien via posterous.com

naakstrand

SHIT ! Overwerk

Dat was mijn blik toen ik merkte dat ik moest overwerken.
Leuk was het niet, vooral als je naar buiten kijkt, maar al met al viel het achteraf allemaal wel mee en zo als ik deze close-up kon zien wordt ik ook een dagje ouder en alweer een bewijs dat ik moedermooiste niet ben.

madbello-moet-overwerken

De alles vernietigende diepe haat

Vandaag even een stukje uit mijn oude doos. (2007) Aangezien vandaag echt moet gaan klussen in de echte materiële wereld. Maar moet lachen om hoe ik vroeger mijn gevoelens uitte op het internet, ik zou tegenwoordig, nu bijna niet meer durven 🙂
Bron : Diep alles vernietigende HAAT

Je hebt van die periodes dat de haat van uit het diepe, donkere, hitte en uit het midden van de aarde naar boven komt borrelen. En dat is weer voor mijn aangebroken. De alles vernietigende denigrerende haat die van uit al mijn poriën naar buiten komt ademen en dat jegens ene persona non grata. Zo een sterk gevoel dat je zo veel kracht en inspiratie geeft dat op het einde van de dag je helemaal uitput, het zit zo diep en ook zo smerig, een onuitgesproken wraak die te kosten van alles en mijn zelf kan gaan. Net een vieze ranzige rat in een donker hol in je onderbuik knaagt en van binnen uit aan je vreet, een modder gevecht in radioactief afval waar geen winnaar uit zullen komen, maar die sidderende alles vernietigende haat domineert lichaam en geest in besef van de zinloosheid daar van, het zijn verrotte wortels van het verleden die je voeden met vergif en je hele zijn contamineren en uitstralen. Siberische Antarctische winter DUS ! Tijd om maar beter helemaal niet meer te doen en schrijven voor je dingen doet waar ik GEEN spijt van zal krijgen. De leugen regeert, de ene leugen na de andere en de ultieme vervorming van de werkelijkheid. Wat kan haat heerlijk zijn, warm en koud tegelijkertijd, warm als het verse kolkende bloed over je handen en koud als een ijzeren roestige lemmet die je lichaam binnendringt.

Citaat: “Het vasthouden aan haat is als het vasthouden van een heet stuk steenkool, met de intentie om het tegen iemand aan te gooien; jij bent degene die zich brandt.” Boeddha Lees verder De alles vernietigende diepe haat