Editor Erick Lee heeft een prachtige compilatie van beelden van een groot aantal internationale filmmakers in elkaar gecopypasta en daar een lekker muziekje er onder gezet. Het thema die hen samenbindt? Alle opnamen zijn gemaakt in de afgelopen tien jaar. Helaas, Erick was niet in staat om een ​​aantal van zijn favorieten te zien. Omdat hij wilde het werk van de cineasten:
‘door niet opnieuw bijsnijden 16×9 media te respecteren, kon hij alleen bestaan ​​films die werden neergeschoten rond een 2.40:1 beeldverhouding. Als gevolg hiervan, scènes uit “Children of Men” van Emmanuel Lubezki, “Gevangenen” door Roger Deakins, “Hugo” van Robert Richardson, en “Only God vergeeft” door Larry Smith, niet het te maken in de cut. Toch wel, het is een goede eeuw te kijken naar films.
Het is niet een film waar ik snel naar toe zou gaan. Maar een tijd geleden hoorde ik een interview en recensie over deze regisseur en veel achtergronden over deze film en vond het zonder ooit iets van deze regisseur gezien te hebben best interessant klinken. Dat was een tijd geleden al, en ben nooit zo goed in namen onthouden geweest, maar toen ik in de bios de trailer zag en zonder de naam te weten wist ik dat het over deze film moest gaan en Wes Anderson. The Grand Budapest Hotel is een waar juweeltje met alleen de beste acteur die al hun liefde in hun rol hebben gestopt, het is best bizar en nostalgisch en soms ook nog eens weird, maar vooralsnog is het een feest voor het oog, de kleuren en alle details. Kan niet anders zeggen dat het een verassing was en weer iets anders dan een gewone film, wel alternatief maar zeker niet saai en vooral best grappig. **********