Dit is weer een mooie koptekst. Maar gisteren had ik niet zo een zin om het .net gebeuren te volgen, dus ik dacht een relaxte avondje TV, van het ene scherm naar het andere. Begonnen met het journaal en EenVandaag, wat eigenlijk een herhaling van het journaal was en toen Netwerk en wat andere actualiteiten. Je zou denken dat ik dan een hoop nieuwe dingen heb gehoord en gezien, maar valt zwaar tegen en zo een beetje alles her en der al gelezen. Dus maar door zappen en beland bij Tegenlicht : Sterven in Nederland. Van het vorige werd ik niet echt vrolijk van, maar deze had ik de neiging om maar gelijk van het dak te springen. Het menselijk leed en de monsterlijke dilemma’s waar je mee geconfronteerd word en het besef dat mijn euthanasie verklaring maar weinig voorstelt als er op aan komt, behalve als je tot het laatste moment nog helder van geest ben en kan zeggen : ”Geef mijn maar de spuit” Maar in dit geval wou de man niet meer dood, maar het was ook niet duidelijk of de man wilsbekwaam was, wat voor de vrouw verscheurende dilemma’s bezorgde. En nu ga ik je echt niet aanraden om deze uitzending te gaan kijken : Tegenlicht: Slotakkoord: Sterven in Nederland van de VPRO. Omdat ik aanneem dat je wat beters te doen heb dan deze langdradige documentair te kijken waar je toch niet vrolijk van word, maar moet wel zeggen dat het erg confronterend is geweest en weer zo iets is, wat je aan het denken zet. Een goedemorgen en tot straks.