Ik was 14 jaar toen ik terug naar Nederland verhuisd ben en de Nederlandse taal moest leren. Voor mijn leeftijd moest ik eigenlijk in de 3e klas van de MAVO zitten, maar omdat ik Nederlands nog moest leren, ben ik in de 2e teruggezet. Dus ik was al een vreemde eend, van een grote stad Bologna, naar een zeer burgerlijke kleine Rijswijk. Was de eerste allochtoon op die school en ook nog eens last van een destructieve vorm van acne. Dus kan je voorstellen wat ik allemaal moest verduren tussen al die pesterige Nederlandse pubertjes. Maar op een of andere manier kon ik er altijd om lachen, ik werd in ieder geval niet genegeerd en had altijd genoeg aandacht, negatief dan wel, maar die ik positief kon ombuigen, omdat op de lange duur als ze zien dat je niet door pesten gebukt gaat en het niets met me deed, werden de pesterijtjes vanzelf minder.
Het gekke is dat ik in Italië altijd de eeuwige Nederlander zal blijven en hier in Nederland altijd de eeuwige spaghettivreter. Met het verschil dat er in Italië niet zo’n heftige pestcultuur onder kinderen heerst en de humor heel anders is, en zeker niet zo hard en direct zo als hier in Nederland. Als ik nu in Italië ben met familie en vrienden moet ik er altijd opletten om niet zo maar wat Hollandse humor op de betrokkenen of op Italiaanse situaties uitflap. Omdat ze daar niet echt om kunnen lachen en het zielig vinden voor die gene. Hollandse humor is nu eenmaal vrij direct en hard, gestoeld op leedvermaak met een knipoog om toch volgens mij stiekem de waarheid te kunnen zeggen.
Hoe onbegrijpelijk voor andere culturen dan ook. Is Nederlandse humor gewoon een onderdeel van de Nederlandse identiteit en Nederlandse cultuur. Eigenlijk zou Hollandse humor beschermd moeten worden als een echt Nederlands cultureel erfgoed! Zo zijn wij, wij passen ook aan, aan andere culturen. Maar zo als ik het nu zie gebeuren, proberen externe invloeden ons erfgoed af te breken. Al weten ze dat wij ons verleden erkennen en daar zeker van bewust zijn en daar zelf de draak mee steken en volgens mij allang onze excuses voor hebben gemaakt, en net of je het verleden zou kunnen wissen. Het is eenmaal gebeurd en dat draai je niet meer terug…
Reactie op dit stuk: HEY ROETKOP! HEB JE DIT AL GELEZEN!?
Gepost door een knoflookstinkende, spaghetti vretende dyslectische Italo allochtoon. Speciaal voor alle witte kuttenkoppen die stinken naar kaas en de rest van de gekleurde Nederlands natuurlijk. En dit in verband met de huidige velle discussie over Sylvana Simons, zwarte Piet en DENK, over de vooroordelen, racisme, seksisme en discriminatie.
Ik heb dat ook gehoord van een Amerikaanse vriendin dat wij Nederlanders erg grof zijn met opmerking en grappen. We zaten met een groep vrienden elkaar zwart te maken en zo en wij vertaalde het voor haar. Ze vroeg eerst of het over mensen ging die er niet bij waren en waar we een hekel aan hadden. Toen liet ik haar weten dat het gewoon over elkaar hadden, ik heb nog nooit iemand zo verbaast zien kijken.
Ook het schelden met ziektes ging er bij haar niet in. En toen uitgelegd dat als b.v. Tyfus pindakaas geheten had dat je dan nooit pindakaas kon zeggen, het is maar een woord je moet gewoon niet naar de betekenis kijken. Je gooit het eruit omdat het lekker weg bekt.
Zwarte Piet (zelf is ze ook half gekleurd) daar in tegen vond ze dan wel weer geinig, ze wist ook niets van de ophef hierover in Nederland. Ze vond het gewoon grappige figuren die de kinderen blij maakte. Sinterklaas zag ze als de oude wijze man die alles in binnen de lijnen moest houden. Ze vroeg zich wel af of hij echt alle kinderen cadeaus kwam brengen. Vertelde haar dat de ouders dat zelf moesten doen hahaha 😀
LOL, ja echt he! Vele buitenlanders snappen echt niet waarom we zo gemeen onder elkaar doen terwijl we vrienden zijn, snappen ze echt niet. Maar wel een manier van heel eerlijk onder elkaar te zijn met een glimlach en een sausje van leedvermaak, wel zo eerlijk TOCH!? 😉