Afgelopen week was ik geveild door griep, of influenza. En ik kan je verzekeren dat het de zwaarste aanval op mijn lichaam is geweest van de afgelopen 15 jaar, sinds ik gestopt ben met de griepprik. Heb weleens twee keer per jaar wat verkoudheid, keelpijl, maar nooit zo erg dat ik meer dan twee of drie dagen voor thuis blijf. Maar deze keer was echt goed raak. En dat terwijl ik totaal niet verkouden of keelpijn had. Doodziek en dat uit het niets. In ochtend voelde ik me nog geweldig, laat in de middag voelde een verwaarloosbare kriebel in mijn keel en ver in de verte een spikkeltje onbehagen, maar voor de rest niets aan de hand. Tot midden in de nacht trillend van de koud en tintelingen wakker werd, WTF! Twee paracetamol genomen, maar geen verbetering, zo stijf als een bejaarde, spier en koppijn. Het begon met koorts en al zijn niet aan te wijzen ongemakken, hoesten en benauwdheid. Zo lang je tijdens het hoesten nog snel iets op kan hoesten is dat niet zo’n ramp, maar dat was snel over. Heeft het zin om je huisarts te bellen?

Koude rillingen, stevige benauwdheid en lange droge pijnlijke hoestbuien, met stekende pijnscheuten aan mijn linkerslaap. Tot resultaat totale uitputting, ademloos en de angst en tegenzin tot de volgende hoestbui. Op een bepaalde moment was mijn koorts zo ondragelijk dat het net zo aanvoelde of mijn hoofd uit elkaar zou knallen en mijn hersenen al aan het bubbelen waren, buiten het feit dat de rest van mijn lichaam voelde als die van een negentigjarige versleten bejaarde die van een trap was gevallen. Zo erg dat op sommige momenten de dood zeer welkom was geweest. Door een hevige hoestbui, benauwdheid, stekende messen in mijn slapen, tot gevolg zuurstof tekort, ben ik zelfs op een bepaald moment de totale controle op mijn lichaam kwijt geraakt, behalve dat al mijn spieren ongecontroleerd begonnen te trillen, was ik de controle van mijn visueel centrum totaal kwijt, alles wat ik zag werd verknipt en in een draaiend carousel in mijn hoofd gezet, en zo voelde het ook. Het duurde maar een paar seconde, een schokkende maar wel zeer aparte ervaring, toen ik het voelde, zei ik nog tegen mijn vriendin: ”dit gaat echt niet goed”… En toen liet ik mijn hele bovenlichaam naar achtervallen. Mijn vriendin vroeg nog: ”zal ik de huisarts bellen?”

Waarom zou ik nog mijn huisarts bellen als ik het antwoord al weet en ik niets krijg wat mijn pijnen enigszins zouden kunnen verlichten. Daar kan ik zo kwaad van worden, je hebt echt geen fuck aan ze, ja. Als het te laat is en naar het ziekenhuis verwezen kan worden. Uitzieken en pijn lijden moet je van je dokter, ze komen niet eens meer bij je langs en verder dan de doktersassistente kom je meestal niet. Gewoon 150 euro per maand aftikken voor niet geleverde diensten. Je bent werkelijk aan de goden overgeleverd, voor diegenen die nog in sprookjes geloven…

Bestaat mannengriep echt? ”Het geslachtshormoon oestrogeen beschermt vrouwen tegen de griep, maar laat mannen barsten.” Dus zo gek nog niet na 7 dagen liggen en nog steeds barstende koppijn en zo suf als een platgespoten konijn: kijkmagazine.nl griep, influenza, dokter, huisarts, medicijnen, pijn, benauwdheid, koorts en wat meer van die ellende…