De afgelopen dagen is het gewoon kut. Zit alles behalve lekker in mijn vel. Lichamelijk en geestelijk niet, net of er een totale afstoting procedure aan de gang is. Het roken op zich mis ik niet eens en heb mijn daar bij neer gelegd en daar om word mijn onderbewustzijn pissig op alles en iedereen en zeker op mijn zelf. Het leven heeft op dit moment weinig lol. Dus het word tijd om ook deze cyclus te doorbreken, om te beginnen met een 100% vetloze dieet, met veel fruit, groenten, granen, pasta en rijst, geen bier meer en langzamerhand wat meer aan beweging doen. Zou dat allemaal helpen om mijn alertheid en dat klein beetje levensvreugde terug te krijgen ? En op een of andere manier kom ik allemaal onderwerpen die met roken te maken hebben en bloggers tegen die ook gestopt zijn. Het lijkt of er steeds meer zijn. Menselijke gedachtes zijn rare dingen die alle kanten gaan en soms tegen je zelf keren en omwegen nemen om dingen tegen je wil te laten doen, gedachtes lijken soms niet van mijn zelf en zelfs van buitenaf te komen, vooral als je eigen gedachtes gaat aanschouwen en analyseren hoe die trek en onvrede ontstaat en waar het vandaan komt, welke kronkel is daar verantwoordelijk voor ? Helaas, ik kan het niet aanraken en kom tegen een fontein waar gedachtes uitgespoten worden, kan het harder of zachter zetten en zelfs bijna uitzetten, maar de bron van het water kan ik even niet vinden. Voor het even was het even en voor week 3 zullen de updates hier onder volgen :
15 gedachten over “Stoppen met Roken Week 3”
Reacties zijn gesloten.
… Haalt diep adem en denkt niet meer na… 😉
@TMB: ontwenningsverschijnselen zijn peanuts en te verwaarlozen. Het zijn meer die gedachte kronkels die je in bedwang moet houden 😉
Yup, voor mij begint nu ook de derde week: ik herken wat je geschreven hebt! Ik ben ook onverwacht en ongepland en vooral langduriger aan het somberen… Maar dat zijn ontwenningsverschijnselen en die houden ooit op! (Huh, optimisme, wat is dat nu? Ik had stiekem alvast je week vier en vijf gelezen).
Ik was ook bezig met bloggen, maar ik heb gewoon geen zin meer om het bij te houden, het word saai om elke dag hetzeldfe te schrijven…vandaar;)
het stoppen met roken gaat me goed af
Tijd heelt alle wonden, lekker cliché, maar daarom ook juist zo waar. Het is echt een kwestie van volhouden en soms lijkt dat regelrecht tegen je gevoel in te gaan, maar daarom is stoppen met roken nu ook juist zo moeilijk. Je kan het! Als ik het kan dan kan jij het ook!
Die boosheid kan ik me herinneren. Toch vol blijven houden er komt een dag dat het heel gewoon is dat je niet rookt, dat je er ook niet meer aan denkt, want dat is de pest je bent er in je kop constant mee bezig. De tip die ik je kan geven zorg dat je het druk heb, je had eigenlijk tijdens het opknappen van je nieuwe huis moeten stoppen. Toen ik stopte zat ik midden in een verbouwing en ik ben er heilig van overtuigt dat het daardoor gelukt is, we hadden het te druk om er mee bezig te zijn.
Dus…………Hou vol Mike!!
Mike, met dezelfde snelheid dat ik hier zeg ‘ik blijf sterk’ heb ik vanavond gezondigd en hoe. Ik heb een sigaret gerookt. *gaat in de schaamtzichrot mode*
@ Mo : Die boosheid zou ik 100% niet hebben gehad, dat weet ik wel zeker, het is gewoon een niet te omschrijven boosheid zonder rede.
Zo dan ! Ben jaloers op je man 🙂 geeft hem een dikke kus en sterkte 😉
Ik vraag me af of je die algehele boosheid zowieso zou hebben gehad?
Ik heb nog niet gerookt, ben pas in de eerste week (6 dagen). Heb er vandaag een beetje moeite mee. Er zijn van die vaste momenten zoals bakkie koffie en sigaret, na het eten een sigaret.
Mijn eega heeft net een pakje shag gehaald, hij rookt weer. Ik blijf sterk 🙂 *zegt ze hoopvol*
@ Jager : Ik ben jaloers op je.
@ Redstar : Gelukkig maar, dacht bijna dat het aan mijn zelf lag.
@ Belinda : zomersiësta ? Ga je ergens naar toe ?
Ik moet zeggen dat ik er nu in mijn derde week helemaal niet van die kenmerken heb, het gaat prima, wel wat bewuster eten en veel bewegen, voor zover dat naast het werk gaat…Ik voel mij prima en zeker niet sagerijnig…
Sterkte ermee, we houden vol! 🙂
Dat had ik ook tussen de drie en vier weken. En na twee maanden weer en een poss geleden nog een keer alleen was het toen echt veel minder sterk. Je red het wel Mike.. echt ! 🙂
Schiet niet op Mike maar je vind je rust wel na verloop van tijd (tenminste dat hoop ik).
OT: ik houd even een zomersiësta maar je ziet me vanzelf weer verschijnen!