Gevaar is echt maar angst is een keuze. Dat was z’n beetje de mooiste zin van de hele film en een reflectie van hoe gedachtes werken en we ons laten beïnvloeden door die waanzin en illusie die gedachtes ons voorspiegelen. Het was geen onaardige film en meer een familiefilm, vader en zoon relatie in een science fiction setting. De film had meer diepgang mogen hebben door het achtergrond van het verhaal meer uit te werken en laten zien wie die aliens zijn die dat monster heeft gemaakt om de mens uit te roeien. Voor de rest was het goed te behappen en het kijkt lekker weg, maar meer ook niet.
**********

Wat een kut film was dat! Over smaak valt niet te twisten en onbegrijpelijk dat Ryan Gosling aan zo’n film heeft mee gedaan. Ik had in ieder geval totaal iets anders verwacht, het was echt zo’n duistere donker rode film waar weinig in word gepraat en de muziek niet meer dan een retro synthesizer was die in de arpeggio stand stond. Dat kan natuurlijk ook wel wat hebben voor de liefhebbers maar voor mij niet, werd er niet vrolijk van. Echt een weird filmhuis film waar de samoeraizwaard het nodige bloed doet vloeien en de politie het recht in eigen hand neemt in een wereld die word verscheurd door innerlijke emoties. Hier kan je een van de vele echte recessies lezen. **********

Toen ik uit de bioscoop kwam had ik een ambivalent gevoel over deze film, is hij goed of niet goed? Ik voelde me een beetje gehypnotiseerd door het schitterend naakt lichaam van Rosario Dawson om het toch best goed te vinden. Niets is wat het lijkt en als je denkt in een mindfuck te zitten komt het ware plot van de film uit. Het is zeker geen slechte film, maar het had in het midden even een inkakker en al dat hypnose gedoe leek mij niet al te realistisch, maar het verhaal zit leuk en doordacht door elkaar.
**********