Uitkijkpost de Bloedberg (werkverschaffing project)

Een stukje lelijk Nederland. Dus zal ik je niet aantraden om dat te gaan bezoek. Was daar toevallig in het weekend om in de buurt van Hoek van Holland  een strand wandeling te maken over het strand en op de terugweg via Ter Heijde  door de duinen kwam ik dit bord tegen.
Deze niet opvallende ”berg” tussen al die duinen was dus een werkverschaffing project in crisisjaren en mijn eerste gedachte was: “dat moeten ze weer invoeren voor alle mensen die niet willen werken, of geen werk kunnen vinden en kunnen werken” Reken maar uit! 100.000de mensen die met kruiwagens de Nederlandse zeekust versterken 🙂



Grotere kaart weergeven

7 gedachten over “Uitkijkpost de Bloedberg (werkverschaffing project)”

  1. Beperkte uitkeringsduur voor de bijstand; niet langer dan bijvoorbeeld 2 jaar met na het eerste jaar een afbouw in percentages. De enige manier om langdurige uitkeringen tegen te gaan. Die twee jaar werkloosheid kan dan ook gebruikt worden voor bij-, her- of omscholing. Mensen die namelijk langer dan 2 jaar in een uitkeringsituatie hebben gezeten blijven meestal ook na die 2 jaar in de uitkering zitten; een soort van aangeleerde hulpeloosheid treedt dan in bij hen en de animo om actie te ondernemen komt na twee jaar ook in het gedrang is mijn ervaring.

    Het minimumloon verhogen zorgt alleen maar voor het nog duurder worden van de factor arbeid in de Nederland BV, dus dat is geen optie in deze tijd.

  2. Yep € 1300 netto maar dan inclusief vakantietoeslag (??) en exclusief een extra goedkope gemeentelijk collectief geregelde zorgverzekering (10% korting op bedrag dat werkenden betalen?) voor het hele gezin. Kortom: voor extra secundaire arbeidsvoorwaarden hoef je helemaal niet te werken, dat regelt de Gemeentelijke Soos wel voor je. Deze armoedeval bij werken op het minimumloon versus uitkering is hét kankergezwel in de sociale zekerheid van nu. En hier spreekt iemand die dagelijks in de materie zit en er dagelijks tegenop loopt….

  3. We hadden hier laatst een moeder van twee kinderen die ondanks dat ze 1500 euro verdiende toch maar voor gezorgd heeft dat ze ontslagen werd, omdat ze daar op achteruit was gegaan door alle toeslagen + huursubsidie die ze niet meer kreeg. Echt te gek voor woorden, maar aan de andere kant ben je gek als je gaat werken als ongeschoolde arbeider met gezin. Een uitkering brengt meer op + dat je lekker er bij kan klussen.

    Het is mooi dat er is voor hulp behoevende, maar aan de andere kant demotiveert om voor je geld te werken.

    1300??? Is het tegenwoordig zo veel? Dan word het beter geïndexeerd dan mijn loontje 🙂

  4. En da's nu net het probleem met de sociale zekerheid van hedentendage, wat je nu net aanhaald met "die riante uitkering". Een WWB-uitkering (vroeger noemden we dat "bijstand") voor gehuwden c.q. samenwonenden is op dit moment € 1.300,- netto per maand daar bovenop komen allerlei "subsidies voor armen' zoals kwijtschelding OZB, waterschapsbelasting en natuurlijk de onvermijdelijke zorg en huurtoeslagen. Al-met-al loont het dus niet om een baan op minimumloonniveau te verwerven want dan gaat dit "gezin" er op achteruit en raakt een groot gedeelte van hun toeslagen kwijt. Deze "armoedeval" bij werken op minimumloon bestaat al sinds 20 jaren en het is "onze" overheid tot en met heden niet gelukt dáár wat aan te doen. Eén van de verklaringen waarom we zoveel (langdurige) bijstandgerechtigden in de diverse gemeenten van Nederland hebben. En dit probleem lost zich ook niet op als bijstandgerechtigden "gedwongen" worden om te gaan werken via de hernieuwde werkverschaffingsprojecten.

  5. Mijn idee ook! En vooral voor die riante uitkering mag je wel wat terug verwachten als je toch niets te doen hebt behalve soliciteren.

  6. In de crisisjaren 1935 en ook nog na de Tweede Wereldoorlog zijn er meer grote projecten gedaan in het kader van de "werkverschaffing" en voornamelijk onder leiding van de Nederlandse Heidemaatschappij. Zo is ook het Amsterdamse Bos aangelegd door 20.000 toenmalig werklozen. Sinds de jaren zeventig heeft de politiek echter moeite met "gedwongen" mensen aan het werk zetten, noem het een soort van eigen oorlogstrauma omdat de Duitsers deze acties ook uitvoeren. Sinds kort mag het weer gezegd worden, gedwongen arbeid, en breekt zelfs de SP met dit onderwerp en heeft recentelijk voorgesteld om bijstandgerechtigden gedwongen werk in de wijken in Amsterdam uit te laten voeren. Goh, hoe bedoel je dat oude ideeën wederom weer een nieuw leven wordt ingeblazen? Maar naar mijn mening ook een goed instrument om mensen weer te laten wennen aan werk.

Reacties zijn gesloten.