Elke jaar is de vraag op welke dag afscheid van mijn korte broek zal nemen.
En zo te zien en te voelen is dit de gevreesde dag. Vanmorgen op weg naar mijn werk was ik al de enige op de fiets die een korte broek aan had, geen ontblote armen meer, de meesten droegen al een jas.

Vandaag word de afscheid van de zomer echt voelbaar en zie al tegenop op om mijn lange Levis 501 uit de kast te trekken en de rare sensatie van schurende spijkerstof tegen mijn kuiten weer te voelen.