Gedicht geschreven door Cathy Luycx.

Hoi Nederland, mijn moederland
Ik nam je vast te veel voor lief
Goede zorg, welvaartsstaat
Trots op wat hier was
Vadertje Drees, wie kent hem nog?
Zijn partij is hem voorbij
Plasprotocool, douchebeleid, luier om
Premies verhogen, we worden te oud
Nee hoor, geen winstbejag
Zo waait de leugen aan de wimpel van de vlag
Bureaucratie, want alles moet beschreven
Bij voorkeur door een legioen
Verzorgenden die op dat moment
zoveel meer nuttigs hadden willen doen
Even schrikken we maar wie staat er op?
Ik wil één symbool voor Nederland naast het rood, wit, blauw
Diep van binnen draait het niet
om de kleur van Piet
maar om de identiteit van ons land
Ik verlang terug naar de simpelheid
in een land waar alles bestond
Zorg, welzijn, oud zijn in alle waardigheid
We hebben het te goedkoop verkocht
Nederland, nog tien jaar, dan zijn we onszelf kwijt.
Ik ben hier ook debet aan
Ik stond er bij en keek er naar
Hier rust Nederland, ze nam een zelfdodingspil
Ze kon het niet meer aan
Haar organen weggegeven
zonder codicil
Het besturen was te zwaar.