Eigenlijk is het geen migraine, wat ik wel heb is episodische Clusterhoofdpijn om maar gelijk in huis te vallen. Dus als je mijn verhaal daar over niet interesseert sla het onderstaande AUB over. Het gaat over mijn beleving van die pijn.
Dat is mijn zwaard van Damocles. Al tien jaar geen last meer van gehad. Het begon vorige week met de voortekenen, een sluimerend gevoel wat al te bekend voor kwam en eigenlijk niet wou herinneren. Het bubbelt, het klikt, kraakt en steekt, maar pijn is het nog niet. Je word er heel alert op en je gaat daar opletten en volgen, net of het een spelletje met je speelt, net of iemand achter je staat te loeren en wacht net zo lang tot je het niet verwacht. Maar op dat moment kan je die pijn nog niet herinneren, dat weet je pas als het toeslaat. Al voor dat je het krijgt leef je al beetje in een halve schrijn wereld, het is net een verlangen en een boodschap dat inzich mee draagt, je word alert op alles wat je doet en om je heen. Maar hoe alert je ook bent, je word altijd er mee overvallen. Ineens is het daar en het is altijd aan mijn rechterkant van mijn gezicht, achter mijn oog en boven mijn boven kaak.
Afgelopen donderdag zat ik niets vermoedend achter de PC tot die clusterpijn in volle hevigheid toesloeg, een steek dat door merg en been schiet, je krijgt het koud, kippenvel, achter mijn oog word het warm, net of ze een kommetje warm bloed overheen gegoten word, het gaat pulseren, steken als naalden die in je achterkant van je oogbol worden gestoken en die pijn verschuif zich in je kaken en andere plekken in je hoofd, net of het met je speelt en denk: ”Welke plek zal ik nu weer pakken ?” Mijn oog word bloed doorlopen rood en gaat heftig tranen, gapen, je neus gaat lopen, de ademhaling word sneller en mijn oog kan ik bijna niet meer openhouden.
Het gezichtsvermogen word door een scheermes door midden gesneden, je ziet niet dubbel maar juist heel scherp door twee, je kan het beeld niet fixeren, af en toe een lichtflits of een zwart gat, net of je een andere werkelijkheid naar binnen gaat, een port gaat open van een wereld die je niet kan verdragen van de pijn, je weet niet welke kant je kop tegen de muur moet stoten. Die momenten van heftige pijn worden afgewisseld door op zijn zachts gezegd ultieme extase van even geen pijn, afgewisseld door bruisende tintelingen, net je of je een fles spa rood open doet in je hoofd, tot die pijn twee keer erger terug komt.
De balkon rand ziet er dan heel aanlokkelijk uit, maar een sprankje verstand is er nog wel. Je weet echt niet wat je moet doen, rennen opdrukken om die paar seconde verlichting teweeg te brengen, op bed help ook niet en word alleen maar erger, in het donker met je ogen dicht vormt die pijn ook een visueel spektakel waardoor je het heftiger voelt, het is net een voorportaal van een smerige hel, maar aan de andere kant heeft het ook inzichten tot die pijn voor je lichaam en geest ondragelijk word en je lichaam niets anders meer kan dan kotsen van de misselijkheid, ook al is er niets om naar buiten te gooien. Als een dweil lig je den daar op de grond, een minuut in niemandsland met steken die je lichaam doen schokken tot dat een mokerslag net zo vrolijk weer door gaat en over je heen walst. Die pijn kan niet gezond zijn, dat is een van de gedachten, het gevoel dat je oog uit elkaar spat of op zijn minst een hersenbloeding van kan krijgt.
Dus ik lopend of eerder zwalkend, met mijn ogen bijna dicht, als iemand die helemaal dronken is naar de EHBO en daar gelijk geholpen en de uitslag : Migraine. Wat anders, met het advies om de volgende dag naar de huisarts te gaan en voor het eerst in mijn leven medicatie daar voor te krijgen ( 100mg. Diclofenacnatrium zetpillen) Dus dat ding in mijn reet en al drie keer gebruikt. Na een kwartier voel ik mijn onderbuik warm worden en een tintelend gevoel naar boven komen, maar echt 100% wekt het niet ( als ik het op tijd neem), demp de pijn wel, maar echt over gaat het als ik daar achteraan 1000mg. paracetamol in neem om dan in een diepe slaap te komen en de volgende dag laat helemaal gesloopt wakker te worden.
Wat ik wel gemerkt heb bij mijn zelf is dat een donkere kamer averechts werkt. Ik ga juist de pijn tarten, ga naar buiten en ga rennen hoe veel pijn het ook doet, ik laat het bonken als bakstenen in je hoofd kapot geslagen worden, tot als het voelt dat er iets knakt, loskomt en naar beneden zakt om dan weer alles er uit te kotsen.
Als je het een lange tijd niet gehad hebt ga je er naar verlangen en niet dat ik een masochist ben, maar het zijn wel hoogtepunten, dan wel hele pijnlijke. Het gevoel dat je helemaal op je zelf terug geworpen ben, het besef van een pijnloos lichaam geeft je inzicht van het ik zijn en hoe het anders kan zijn, net of een port is geopend op een kans om een nieuwe weg in te slaan en die migraine net zo lang terug komt tot je die weg inslaat en die inzichten in praktijk brengt, zo een gevoel geeft mijn migraine.
Met vrees wacht je op de volgende aanval, maar als je een maal daar in zit, weet niet hoe snel je daar uit moet komen en maar hopen dat deze periode niet al te lang gaat duren.
cash pay mri houston
I am happy to find so many useful information here in the post about migraine, we need develop more strategies in this regard, thanks for sharing.
@ hitmewithabrick : het is idd rommelen en zoeken naar de juiste middelen, mss moeten we maar geen onderzoeken of drug zo GHB iets tegen die pijn wat is, aangezien het een oude narcose middel is 😉
Beterschap, ik heb het inmiddels sinds dit item niet meer terug gekregen. Hopelijk voor lang en het schrijnt dat als je ouder word het zeker minder word.
sjonge wat was dit stukje herkenbaar voor me. ik heb het ook, bij mij helpt een donkere kamer echter wel een beetje en beweging helemaal niet als ik voorover ga vanuit mn bank of vanuit het bed dan heb ik al het idee dat de boel knapt. medicijnen helpen me helemaal niet, tenminste niet de medicijnen die ik kan gebruiken… helaas zijn er meerdere soorten waartegen ik allergisch ben.
ik heb het rond mijn 8ste levensjaar gekregen ongeveer en ben nu 32. ik heb het nog met grote regelmaat en vooral als ik ergens kom waar rook hangt… dan kan ik ervan op aan dat ik binnen een half uur zo kapot ben dat ik niks meer kan.
de hoofdpijn heb ik meestal ook zo wel maar in aanraking komen met rook is voor mij blijkbaar een extra trigger.
en het duurt dan vaak een dag of 3 voor het weer voorbij is, waarna ik nog enkele agen met een heel loom gevoel in mn hoofd zit
inmiddels heb ik ontdekt dat het middel paroxetine(merck) heel goed werkt tegen de hoofdpijn die ik krijg door rook.
en dat terwijl het medicijn daar helemaal niet voor bedoeld is.
het helpt echter niet bij de andere momenten van hoofdpijn en sinds het niet meer van merck is maar veranderd is in paroxetine sandoz helpt het niet meer.
ik hoop dat er een keer iets op de markt komt wat werkelijk goed werkt want de hoofdpijn (en alle klachten die erdooor ontstaan) zijn bij mij dermate erg dat ik vaak denk aan het wegknallen van die rot kop van me. iets wat ik echter niet doe omdat ik teveel van die kinky/freaky planeet geniet die aarde heet.
sterkte
Jeetje Mike, wat erg zeg!
Ik had er nog nooit van gehoord,het lijkt me verschrikkelijk die pijn die je zo goed beschrijft,ik werd er helemaal naar van! ik hoop voor je dat het voorlopig niet meer trug komt!
sterkte!
liefs cootje
Bedankt allemaal. Ik heb het gisteren voor het eerst gelukkig niet gehad en weet dat het meestal wel tijdelijk is. Maar het stuit tegen mijn borst om maar preventief dat ding in mijn kont te douwen, daar word je ook wel suf van en zin om maar te slapen. Ik weet in ieder geval weer wat pijn is en je gaat anders tegen dingen zien, ik zeg altijd maar dat het nooit niet voor niets is en alles een rede heeft 😉
Bestaat er geen medicijn, waarmee je dat kunt voorkomen? Ik weet wel, dan zit je er je hele leven aan vast, maar dit is knap heftig zeg. Je bent gelijk een paar dagen van de wereld.
ik ken het zelf dan ook niet maar ben wel met iemand getrouwd die zoiezo al bijna dagelijks hoofdpijn heeft en dan zo af en toe dan barst de bom dan is het ook met geen enkel medicijn te minderen en dan hangt hij ook gezellig boven de wc…
Umh wat erg om pijn te hebben. Ik ken het niet, hoofdpijn heb ik zelden en kan me alleen proberen in te leven in je verhaal. Joanna heeft wel een punt, medicijnen helpen best als je ze opbouwt in je lichaam. Preventief innemen dus en hopen van pijn verlost te worden. Sterkte!!
Pffffff schiet niet op Mike! Nu dacht ik een heftig weekje achter de rug te hebben maar vergeleken met jouw clusterhoofdpijnen was mijn weekje een vakantie in een prachtig paradijs!
Ik hoop voor je dat je niet snel nog zo'n aanval hebt en dat het minimaal 10 jaar zal duren voordat de volgende komt!!!
Goed van je dat je er een logje over maakt want veel mensen beseffen niet wat zoiets met je leven doet.
Heel herkenbaar Madbello! 🙁
Alleen, een donkere kamer helpt mij wel. Inderdaad, je ogen! Het liefst ruk ik ze, of mijn kaken, dan eruit.
Ik gebruik immigran neusspray; de misselijkheid en ergste pijn gaat weg.
Hoop dat je voorlopig verlost bent van een aanval!!!
Dat heb je wel heel gedetailleerd omschreven Madbello.Ik weet wat het is om een dergelijke vorm van hoofdpijn te hebben.Ik ben er overheen gegroeid zeg maar jarenlang als klein kind gehad tot ongeveer 17/18 jaar en daarna niks weg.Knap omschreven hoe je ermee omgaat.
Sterkte er ook mee want is heftig behoorlijk heftig!
Liefs van Roos xxx
Als je het niet erg vindt dan sla ik dit pijnlijke relaas even over want ik heb al kiespijn en ga morgen naar de tandarts…
Na het lezen van het eerste stuk kreeg ik al hoofdpijn en ik moet nog werken vandaag 😉
Heftig zeg! Ik heb het nog ooit gehad gelukkig maar ik schrok van jouw beschrijving. Ik hoop dat er een goede edicatie voor gevonden kan worden, dit is absurd zoveel pijn!
Good morning, bedankt voor je visit on my Blog. Je logthema:
Mannoman dat klinkt heftig! Heb je stress gehad?
Medikamenten werken eerst als je een zogenaamde "spiegel" opbouwd, dat heet mindest drie dagen innemen, (tip van een ex-verpleegster!) vooral als je de voortekens kent meteen iets ondernemen, hoe is het met je bloeddruk? Is die oke?
Have a great day, greets Joanna