Een credit default swap is niet meer of minder als zo iets, dat het voor mij mogelijk en toegestaan zou zijn om het huis van mijn buurman of wie dan ook tegen brand te verzekeren. Wat inhoud dat mijn enige belang hier in is, dat het huis van mijn buurman de fik in gaat.
Welkom in de wonderen wereld van de financiële wereld. Alles wat burgers niet mogen gebeurd wel in de financiële wereld, theoretisch mag je ook mee doen maar makkelijk zal het niet zijn, een credit default swap kost al gouw 50.000 euro’s. In de praktijk werk het zo dat banken leningen en hypotheken verstoppen in obligaties en die worden verkocht, waardoor de bank zijn geld weer terug heeft en die weer kan herinvesteren, maar nu kwam een goochem (Blythe Masters) die verzon dat die obligaties tegen niet terug betaling kon verzekeren, met het verschil dat niet alleen de obligatiehouder die verzekering kon afsluiten maar elke marktpartij dan ook, zo iets als een Hedgen en in plaats van te speculeren op waarde vermindering of verhoging, speculeer je met de credit default swap op, dat die gene niet zal kunnen betalen. Waardoor die gene die de obligatie’s heeft zijn geld kwijt is en die gene die die obligaties alleen had verzekerd zijn geld binnen heeft.
Een credit default swap zou op zich een gezond product zijn als alleen de obligatie houder die mocht kopen en niet verhandelen, omdat dan het enige belang is dat je hoop dat die ene partij failliet zal gaan en de obligatie houder zijn geld niet krijgt. Zo ziek, pervers en morbide zit de financiële wereld in mekaar, en dat is maar een topje van de ijsberg.
Het artikel waar ik al deze wijsheden van heb is van maart 2010, dus de waardes zullen nu wel anders liggen. Maar om een voorbeeld te geven: 1 credit default swap (verzekering op niet terugbetaling) op 1 obligatiepakket van 10.000.000 euro’s voor Nederlandse obligatie’s kost 50.000 euro, maar als je die zelfde pakket maar dan voor Griekse obligatie’s, had je vorig jaar ruim 400.000 moeten betalen en die zullen nu wel vast tegen de 9.000.000 euro’s waard zijn, dus tel je winst uit.
Hoe de financiële wereld een casino werd. Niet de bonussen, niet de Amerikaanse huizenmarkt, niet Icesave en niet de Griekse spilzucht hebben de kredietcrisis veroorzaakt. De werkelijke boosdoener is een financieel product: de credit default swap (CDS): intermediair.nl en om het nog ingewikkelder te maken zou je ook de Wikipedia kunnen raadplegen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.