Luuk staat in de supermarkt aan te schuiven met achter hem een knappe blondine. Wanneer hij zich omdraait, glimlacht deze naar hem en steekt haar hand als begroeting op. Hij is verbaasd en vraagt aan haar of zij hem misschien ergens van kent. Zij zegt hierop stilletjes tegen hem: “Luuk, jij bent waarschijnlijk de vader van één van mijn kinderen”. Luuk schrikt hiervan en begint diep na te denken… Plots denkt hij terug aan lang geleden, aan de eerste en enige keer dat hij vreemd gegaan is. Hij vraagt aan de blondine: “Ben jij die blondine die ik op mijn vrijgezellenavond geneukt heb op de biljarttafel, terwijl al mijn maten stonden te supporteren en jouw vriendin mij geselde met een natte riem en een komkommer in mijn reet duwde?”

Waarop de vrouw verschrikt antwoordt: “Luuk, ik ben gewoon de lerares Nederlands van jouw zoon”.