Een Argentijnse onderzoeker heeft jarenlang gewerkt aan een studie over de seksuele activiteit van mensen. Na grondig onderzoek heeft hij bewijs gevonden, dat mensen die onvoldoende seksueel actief zijn, hun hand op de muis laten liggen tijdens het lezen van hun email.

Je hoeft ‘m er nu niet meer af te halen hoor

Opgepast !

Kijk uit wat je op het Internet bestelt !

Ik bestelde een opblaaspop en kijk wat ik ontving !!!!

…zelfs de specialisten gaan er dikwijls naast zitten

Dou you now the different between the ass off a man or a woman.

Ken jij het verschil tussen de kont van een vrouw of een man. Doe de test !!!

Klik op de kont om te starten >>>

 

Tandarts…….’n hele goeie

Een man en een vrouw ontmoeten elkaar in een bar.

Er wordt wat gepraat en van het een komt het ander, ze besluiten naar het
huis van de vrouw te gaan.

Na een paar glazen trekt de man zijn hemd uit en wast zijn handen.
Vervolgens gaat de broek uit en, weer wast hij zijn handen.

De vrouw, die dit ritueel gade slaat zegt hem, ‘ Ik durf er om te wedden dat jij een tandarts bent.’

Hij, stomverbaasd, antwoord ‘ Ja…. maar hoe ben jij dat te weten gekomen?’

‘Heel eenvoudig,’ antwoord ze, ‘ je doet niet anders dan je handen wassen.’

Na verloop van tijd beginnen ze te sexen en wanneer ze klaar zijn zegt zij:

‘ jij moet verdorie nog aan toe, een heel goede tandarts zijn.’

Hij, stralend en glunderend na zo’n compliment, antwoord,

‘Natuurlijk ben ik een heel goede tandarts, hoe ben jij dat te weten gekomen?’

Zij, met een uitgestreken gezicht,

‘Ik heb niks gevoeld !’

 

Van: Voor de Hagenezen onder ons! (En ook voor diegenen die verhuisd zijn!) En voor diegenen die willen weten wat ze zeggen!

Vroegah,..ja….vroegah!

Vroegah rede de treinen gewoon op teid.

Vroegah ware de tiete nog echt.

Vroegah had ik één wasbogd,nu één zwemband.

Vroegah hattje geen BOB je zuipte je gewoon klem.

Vroegah was sex nog vies en de lug nog schoon.

Vroegah was ´r nog liefde opput eåhste gezich nu is ´r plastiese

chirugie en ken je nie egt meåh spreeke van één eerste gezich.

Vroegah was de shoarrema wel gewaun van één soort vlees.

Vroegah kon je nog gewaun met sneeuwballe gooien, teigewoåhdag schiete ze je gelék neer

Vroegah ware de kratte bier nog van haut…. En moes je doorzuipe om de kachel an te hauwe

Vroegah heete hij Sander, teigewoâhdag heet hei Sandra.

Vroegah kon je nog ’n bakkie pleuäh krijge in de koffietent

Vroegah spronge mense van flatgebahwe nah vliege ze erin.

Vroegah hadde we hagtwerkende amtenare.

Vroegah heete één Twix nog gewaun één Raidáh en M&N ware Treets.

Vroegah toen we voor één loempia naah vietnam moeste.

Vroegah haalde we de bolletjes bij de bakkäh en nie op de antille.

Vroegah kon je nog voâh één geeltje kacheltje lam worde.

Vroegah dronk je gewaun lekkâh één bakkie pleuår met één grote sprits,

teigewoähdag mot je minimaal één Senseo creim hebbe om er bei te horen.

Vroegah speilde Den Haag nog in de eerste divisie,

volgend jaar is ’t weâh net as vroegah.

Vroegah zate ‘r nog zeve in één sixpax.

Vroegah bezorgde Barney nog pos.

Vroegah moes je kaugels zellef ophale, nu worde ze met de pos bezorg.

Vroegah stond ik nog als adonis op de vootoo.

Vroegah had fc Zwolle gein goeie foeballers, nu nog steids nie!

Vroegah moest ik eve bijlullen, nau moet ik me de tyfes tikke.

Vroegah had je alein mar kuile, nau alein mar berreguh.

Vroegah had je een toekomst, nau nie merah.

Vroegah had je nog een egte ME-ars, noa mosten ers over legge voor ze gaan rammen.

 

Boer Jos en boerin Marie liggen op een avond rustig in hun bed te slapen, wanneer beiden plots worden gewekt door een enorme lichtbundel buiten op hun erf.

Boer Jos springt uit zijn bed, neemt zijn Winston

tweeloop uit de kast, steekt er twee patronen in en

loopt naar beneden. Boerin Marie loopt haar man

achterna, om toch maar niet alleen te moeten

achterblijven.

Beneden aangekomen, zien beiden dat er een

vliegende schotel is geland.

De schotel gaat open, en twee aliens stappen naar

beneden. Ze beginnen onmiddellijk op hun buik te duwen

en zeggen dan:”Gegroet, aardlingen.

Wij komen van verre planeet, en wij willen sex met

aardmensen!”

Jos en Marie kijken elkaar aan, wisselen hun

blikken uit en besluiten uiteindelijk om het erop te

wagen. Jos gaat met de vrouwelijke alien naar het

salon, terwijl Marie met de mannelijke alien naar

boven gaat.

Boven aangekomen kan Marie haar ogen niet geloven. Het

ding van de alien is ocharme 2 cm lang en 5 mm dik.

“Zeg, “, begint ze, “vindt ge da ni een klein beetje

te klein?” “Te klein?”, vraagtde alien. Hij begint

onmiddellijk aan zijn linkeroor te draaien, en

onmiddellijk groeit zijn lid tot de schamele 30 cm.

“Kan hij ook nog een beetje dikker?”, vraagt ze

vervolgens.

“Natuurlijk”, antwoordt de alien, en begint

onmiddellijk aan zijn rechteroor te draaien. Om een

lang verhaal kort te maken: Marie beleeft de nacht van

haar leven.

Wanneer ze ’s morgens beneden komt, ligt Jos met zijn

handen in het haar, en zijn kin op de keukentafel.

“Wat is er aan de hand?”, vraagt ze.

“Oh niks, da mens heeft den hele nacht aan mijn oren

zitten draaien.

 

REGEN

Een klein lief meisje stond onder een luifel. Ze had net boodschappen
gedaan in de supermarkt, met haar moeder.

Ze zal ongeveer 6 jaar oud zijn geweest, dit prachtige roodharige sproetige
beeld van onschuld.

Het stortregende buiten. Je weet wel, dat soort regen dat goten en afvoerputjes doet overstromen,
zo gehaast om de aarde te raken, dat het geen tijd had om de straal wat zachter te zetten.

We stonden allemaal onder deze luifel aan de ingang van de supermarkt. We
wachtten, sommigen geduldig, anderen ‘geïrriteerd’, omdat de natuur hun
haastige dag in de war had gegooid.

Ik ben altijd wat dromerig als het regent. Ik verdwijn in het geluid en in
het gezicht dat de hemel het vuil en het stof van de wereld afspoelt.

Herinneringen van ‘rennen en spetteren’ als een ‘kind’, zo zorgeloos spelen
in je gedachten, als een welkome onderbreking van een voorbije dag met
zorgen en stress…

Haar stem was zo mooi toen het de hypnotische trance onderbrak waar we
allemaal in gevangen zaten.

‘Mama, laten we door de regen gaan rennen’, zei ze. ‘Wat?’ , vroeg mama.
‘Laten we door de regen gaan rennen!’, herhaalde ze.

‘Nee, lieverd. We wachten totdat het wat minder wordt’ antwoordde mama.

Het kind wachtte nog een minuutje en herhaalde: ‘Mama, laten we door de
regen gaan rennen.’ ‘We worden doornat als we dat doen,’ zei mama.

‘Nee, dat zullen we niet, mama. Dat is niet wat je zei vanmorgen’, zei het
meisje terwijl ze aan haar mama’s arm trok.

‘Vanmorgen? Wanneer zei ik dat we door de regen konden rennen en niet nat
zouden worden?’

Het meisje zei kalmpjes: ‘Weet je dat niet meer? Toen je met papa praatte
over zijn kanker, toen zei je: ‘Als we hier samen doorheen komen, komen we
door alles heen!’ Iedereen was opeens muisstil.

Ik zweer dat je niets anders hoorde dan de regen.
We stonden allemaal doodstil.

De volgende minuten kwam er niemand en ging er niemand weg.

Mama dacht even na over wat ze zou antwoorden. Sommigen zouden het
weglachen of haar voor gek uitmaken. Sommigen zouden zelfs negeren wat ze zei.

Maar dit was een moment van affirmatie in een kinderleven. Een moment
van onschuldig vertrouwen, dat wanneer het gevoed en verzorgd wordt, zal
boeien in geloof in de goede dingen en de hoop van het leven.

‘Lieverd, je hebt gelijk. Laten we door de regen rennen.

Als het zo moet zijn dat men ons vanuit hierboven nat laat worden, nou,
dan hadden we misschien juist een wasbeurt nodig,’ zei mama. Daar gingen ze.

We stonden daar allemaal te kijken en te lachen, toen ze daar vooruit
sprongen tussen de auto’s door, en jawel, door de plassen.
Ze hielden hun boodschappentassen boven hun hoofd voor het geval dat. Ze werden doornat.
Maar ze werden gevolgd door enkele anderen die schreeuwden en lachten als kinderen onderweg naar hun auto’s.

En ja, ik ook. Ik rende en werd nat. Ik had ook een wasbeurt nodig.

Omstandigheden of mensen kunnen je geld, je materiële bezittingen en je
gezondheid wegnemen. Maar niemand kan ooit je dierbare herinneringen
wegnemen…

Vergeet daarom niet om ’tijd’ te maken en de gelegenheden te pakken om elke
dag herinneringen te maken.

Voor alles en voor elk doel onder de hemel is er een seizoen en een tijd.
Bewaar de zonnige dagen voor de donkere momenten.

Een vriend zond mij deze boodschap om mij te herinneren aan het leven en de
waarden in het leven…

Samen een glaasje wijn, een frisse pint, een gezellige BBQ onder buren en
vrienden, een terrasje, genietend van de dagelijkse dingen, en een beetje humor…

Ik hoop dat je het apprecieerde.

IK HOOP DAT JE STEEDS DE TIJD NEEMT

OM DOOR DE REGEN TE RENNEN.

Ze zeggen dat het een minuut duurt om een speciaal persoon te vinden, een
uur om hem/haar te waarderen, een dag om van hem/haar te houden, maar een heel leven
om hem/haar te vergeten.

Stuur dit naar mensen die je nooit wil vergeten en vergeet niet om het ook
naar de persoon te sturen die het naar jou gestuurd heeft.

Het is een korte boodschap om hen te laten weten dat je hen nooit zal vergeten.

Als je het naar niemand doorstuurt, dan betekent dit dat je gehaast bent.

Neem de tijd om te leven! Houd contact met je vrienden, je weet nooit
wanneer je elkaar nodig hebt.

 

In een vliegtuig richting Montreal staat ineens een mooie blonde vrouw op en loopt van het
economyclass gedeelte naar het businessklas-gedeelte en laat zich in zo’n comfortabele zetel vlijen.

Een steward ziet dat en gaat er achteraan.
Hij tikt de blondine op haar schouders en vraagt naar haar ticket.
Na deze bestudeerd te hebben zegt hij tegen de dame:
“Sorry mevrouw, maar dit is de businessklas en u heeft een ticket voor economyclass.”

De blondine roept:

“Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf hier zitten!”

De steward meldt dit voorval in de cockpit en de co-piloot gaat even polshoogte nemen.

“Mevrouw,” zegt hij, “waarschijnlijk heeft u de steward niet begrepen maar uw ticket is niet geldig

voor dit gedeelte van het toestel. U dient zich naar het economy gedeelte te begeven.”
 De vrouw roept: “Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf hier zitten!”

De co-piloot meldt dit aan de piloot en die zegt: “Wacht maar, eventjes.”

Ik ben getrouwd met een blonde vrouw. Ik spreek “blonds”.

De piloot gaat naar de blonde dame en fluistert haar iets in het oor.

Zonder slag of stoot staat de vrouw op en begeeft zich onmiddellijk naar

het economy gedeelte.
De steward en de co-piloot vragen de piloot hoe hij dat in vredesnaam geflikt heeft.

“Simpel,” zegt de piloot,

“ik heb tegen haar gezegd dat de businessklas niet naar Montreal gaat.”

 

Een klein ventje steekt z`n vingertje op in de klas en vraagt :
“Juffrouw, ik moet naar de wc”
De juffrouw bekijkt hem eens en zegt :
“Je bent nog geen vijf jaar, kun je dat al alleen?”
“Natuurlijk kan ik dat.”, zegt het ventje en hij gaat naar de wc.
Na twee minuten komt hij terug, ……….en hij is doornat.
“Ziet je nu wel dat je het nog niet alleen kunt?” zegt de juffrouw kwaad
“Ik kon het wel”, zegt het ventje huilend”, maar meester Willem van het zesde studiejaar moest ook pissen en die zag me niet staan.”

 

Waiting for Friday ……. Scroll Down

.

Here it comes ………….

..

Here it comes ………….

…

Here it comes …………

….

…..

…….

……..

Yay – It’s Friday !  

Have a good weekend !