Maak Een Afscheid Persoonlijk

Asringen en assieraden! Je komt op een dag al surfend een hoop dingen tegen op het internet, en van sommigen dingen waar ik het bestaan niet van afwist, zo als speciaal ontworpen sierranden om de as van overledenen in te kunnen doen. Zo als jullie weten heb ik ruim twee jaar in de uitvaartzorg gewerkt, vooral in de regio Haaglanden, dus ik heb wel zo’n beetje alle uitvaartcentrums, begraafplaatsen en crematoria van binnen en buiten gezien, en wist echt niet van het bestaan van zulke sieraden. Ja, misschien dat je zulke dingen zelf in elkaar kon knutselen, in ieder geval meestal opvallend groot, en wel dat je er urnen in elke maat en vorm hebt dat het zelfs op echte kunstwerken lijken. Maar speciaal ontworpen moderne eigentijdse sieraden waar de meeste mensen er niet vanaf zullen zien dat je daar as in hebt, zo als deze: Asringen

Je weet hoe mensen kunnen reageren als ze weten dat je as van een overledene altijd bij je hebt. En dat tussen het gesprek in zit. Daar kunnen bepaalde mensen best zich ongemakkelijk bij voelen, of macabere ideeen over je kunnen krijgen. Ik zeg altijd maar:

”wat niet weet wat niet deert”

Ik vind het op zich best een heel mooi idee dat je geliefde altijd bij je kan dragen. Altijd bij je is, en ook troostend voor het geval dat je weet dat je binnenkort heen zult gaan,  toch ook al na de dood altijd bij je liefde van je leven in de buurt zal zijn en overal naartoe zal gedragen worden. Misschien is het een beetje macaber verhaal, maar in de twee jaar dat ik in de uitvaatzorg heb gewerkt, heb ik ooit een crematie van heel dichtbij kunnen aanschouwen, niet vanuit de zaal maar van achter de schermen, achter een heel klein en dik glazen kijkgaatje. Het heeft mij een diepe indruk achtergelaten om te zien hoe die overledenen bevangen werd door de helse hitte en tot stof zien vergaan. Had altijd gedacht dat als iemand gecremeerd werd, het in een oven met vuur inging, maar dat is allesbehalve. Het zijn ijzeren spiralen in plafond van de oven die heel heet worden, zo iets als bij een grilloven. En ondanks dat ik dit gezien heb kies ik alsnog voor een crematie, in plaats dan langzaam weg te verteren in een kist in de grond. Maar ik zou niemand aanraden om zo van dichtbij een crematie bij te wonen, vooral als het om je geliefde gaat.

Maak een afscheid persoonlijk