Op de politie kan je niet vertrouwen

De zoon van een collega van me kreeg een tijd terug een scooter ongeluk. Slachtoffer van een niet verleende voorgang door een fietser. Politie er bij, hij mocht zich niet bewegen en werd zo afgevoerd door de ambulance. Uiteindelijk mankeerde de jongen gelukkig niets, alleen een beschadigde scooter en kapotte kleren. De kapotte kleren kreeg hij zonder problemen van de verzekering vergoed, maar logischerwijs wilde de verzekering ook een ingevuld schadeformulier van het ongeluk om de rest van de schade aan de scooter te vergoeden. Het geval wil dat die jongen op dat moment zich niet mocht bewegen en dus geen achternaam en adres vragen en laat staan een schade formulier invullen, maar gelukkig was de politie erbij die alles genoteerd zou hebben, even contact nemen met de dienders der wet en wat gegevens overhandigen zou je denken en klaar is kees.

De politie als je beste vriend, ja! De beste vriend voor de dader en het slachtoffer mag lekker dubbel en dwars slachtoffer zijn en blijven. Vanwege privacy mag de politie geen gegevens ten behoeven van de verzekering aan het slachtoffer overhandigen en ook niet indirect aan de verzekering verstrekken. Gelukkig is die jongen geen 18, anders had mij collega ook de ambulancekosten kunnen betalen als de politie weigert mee te werken. Dat noem ik nou weer een gevalletje van omgekeerde wereld en verspild belastinggeld. Waar heb je godverdomme politie voor!? Dus verlaat nooit de plek van het ongeluk voor je zelf de gegevens van de dader hebt.

6 gedachten over “Op de politie kan je niet vertrouwen”

  1. Vreemd immers Men wisselt Elkanders Gegevens op Plaatselijke Schadeformuliertje Òok Úit Bij botsingen. DÙS Gegevens Vertsrekken is DÒODnormßßL

  2. Ik zat zo is te kijken naar die foto's, dan vraag ik me af wat je met je fiets op de weg doet terwijl er een fietspad is :S.

  3. Nou inderdaad!
    En als het is wat ik vanavond herb gehoord, dan is de politie niet gelukkig met mij!
    Ik kolk op het moment van woede.
    En ja, dit heeft betrekking op het ongeluk van mijn oudste.
    De politie heeft als het waar is wat de tegenpartij zei, een verkeerd/onjuist/vals rapport opgemaakt.
    En heeft sowieso gelogen tegen ons in eerste instantie.
    ik mag ze wel informatie leveren, maar als ik met een vraag kom, geven ze niet thuis (tja, als je liegt, dan durf je niet meer he? 😉 )

  4. Klinkt me heel bekend in de oren….
    Eind vorig jaar had ik een ongeluk; een scooter die niet op het fietspad mocht reden reed mij aan.
    Ik heb nog niets vernomen….
    Al mijn kapotte spullen kon ik zo weggooien en van de verzekering heb ik nog niets gehoord (zou de politie regelen).

    Daarentegen de bestuurder van de auto, die mijn zoon onlangs aan had gereden, wist ons adres en telefoonnummer wel via de politie (mijn zoon had een black out na het ongeval en heeft dus niets door kunnen geven).
    Nu ja…

    1. Achterlijk eigenlijk, zelfs de politie meet met twee maten en waarom moet een slachtoffer altijd 10 keer zo veel slachtoffer zijn dan een dader. Misdaad loont gewoon…. :@

      Ik snap ook wel dat de politie een tsunami aan werk te verwerken heeft, maar toch!

Reacties zijn gesloten.